دکتر فکر فکری نو برای سلامتی شما
داشتن رفتار عاشقانه با همسرمی تواند به دوام و عمق رابطه شما کمک بسیاری نماید. اما تنها اطلاع از اهمیت آن کافی نیست. برای داشتن صمیمت هر چه بیشتر در رابطه شما باید بدانید که چطور عشق تان را به همسرتان نشان دهید. داشتن رفتار عاشقانه با همسر تنها یکی از راه هایی است که می توانید این کار را انجام دهید. ما در ادامه قصد داریم بهترین راه ها برای داشتن رفتار عاشقانه با همسر را بررسی کنیم. در ادامه همراه ما باشید از تا رفتار های عاشقانه در دوران نامزدی و همچنین ایده های عاشقانه دوران نامزدی به علاوه کارهای عاشقانه دوران نامزدی، اطلاعات بیشتری را بدست آورید.
ایده هایی برای رفتار عاشقانه با همسر
در این قسمت همراه ما باشید تا ایده هایی را برای داشتن رفتار های عاشقانه در دوران نامزدی بررسی کنیم. البته فراموش نکنید که رفتار عاشقانه با همسر تنها محدود بعه کارهای عاشقانه دوران نامزدی نمی شود وشما می توانید ایده های عاشقانه دوران نامزدی را در تمام طول دوره زندگی خود با همسرتان به کار بگیرید.
-
تجربیات دو نفره جدید را امتحان کنید
همه ما رویاها و ایده هایی برای امتحان کردن چیزهای جدید داریم. چرا امسال اینها را به واقعیت تبدیل نمی کنید؟ به رستورانی بروید که مدام می گویید می خواهید امتحان کنید، یا به جای بازدید آنلاین، از آن مکان رویایی دیدن کنید! فعالیت های جدید همیشه راهی عالی برای تازه سازی اوضاع است. شاید شریک زندگی شما همیشه می خواسته است رقص بیاموزد یا دست خود را در نقاشی یا کار خاصی امتحان کند؟ بسیاری از زوجها در روزهای اولیه رابطه خود فعالیتهای جدیدی را امتحان می کنند، اما به مروز زمان روزمرگی و کار جای این فعالیت ها را می گیرد.
-
کلمات عاشقانه جدید را امتحان کنید
اگرچه گفتن دوستت دارم تاثیری شگفت انگیز در رابطه شما خواهد داشت؛ اما برای داشتن رابطه ای بهتر لازم است راه ها و کلمات و عبارت های جدیدی را امتحان کنید. فراموش نکنید که لازم نیست یک عبارت خاص و جادویی را امتحان کنید. همین که از صمیم قلب گفته شود، کافی است.
-
کاری هیجان انگیز انجام دهید!
گاهی اوقات، بهترین داروی جنسی شکلات یا گفتن دوستت دارم نیست، بلکه کمی هیجان است! این که آیا در آخرین لحظه سوار ماشین می شوید و به سمت شمال حرکت می کنید، برای اولین بار اسب سواری را در ساحل امتحان کنید یا روی تپه های ماسه ای سر می خورید. هرفعالیت هیجان انگیزی که به ذهن تان می رسد، امتحان کنید.
-
دو نفری به استخر بروید!
هرگز لذت این سرگرمی را از دست ندهید. اگر در نزدیکی منطقه شما آب گرم نیز وجود دارد بهتر است که به آب گرم بروید. با این کار احساس شادی بیشتری نیز خواهید داشت.
-
هدیه خود را شخصی کنید!
اگر هدایای معمول روز عشق کمی قابل پیش بینی به نظر می رسد، چرا چیزی اصلی تر و شخصی را به ترکیب اضافه نکنید؟ این روزها بسیاری از شرکت ها می توانند هدایایی شخصی را برای شما آماده کنند، تفاوتی هم ندارد که هدیه شما یک قلم معمولی یا یک جواهر خاص باشد. اما نیازی نیست که ثروت زیادی خرج کنید.
-
سفری جدید را تجربه کنید!
یکی از ایده های عاشقانه دوران نامزدی می تواند سفر به مکان های جدید باشد.
هیچ چیز به اندازه سفر به جایی جدید و ناآشنا احساسات شما را تازه نمی کند. شاید بتوانید از شهر جدیدی دیدن کنید یا مکان زیبایی را که قبلاً فقط در تصاویر تحسین کرده اید به اشتراک بگذارید.
-
یک آشپزی عاشقانه را امتحان کنید!
غذا همیشه یک محرک بزرگ برای عشق است. البته شما می توانید همین تجربه را بسیار خاص کنید. به این صورت که غذایی لذیذ را در یک مکان خاص امتحان کنید و یا حتی به رستورانی که همیشه دوست داشتید، بروید رفته و یک غذایی لذیذ را امتحان کنید.
-
برای روزهای خاص برنامه ریزی کنید!
یکی از موارد دیگری که می توانیم برای رفتار عاشقانه با همسر بیان کنیم، خاص کردن روزها و تاریخ های خاص است. به طور مثال برای سالگرد ازدواج، تولد و یا هر رویدادی دیگر، برنامه ریزی کرده و سعی کنید تا می توانید این تاریخ ها را به یاد ماندنی نمایید.
چگونه می توان یک رابطه را احیا کرد؟
داشتن رفتار عاشقانه با همسر نه تنها به بهتر شدن رابطه شما کمک خواهد کرد؛ حتی می تواند منجر به احیای یک رابطه مشکل دار نیز شود. البته توجه داشته باشید که در صورت عدم تمایل یک طرف به ماندن در رابطه، این روش ها نتیجه ای نخواهد داشت. پس به این موضوع توجه داشته باشید و سعی کنید در صورتی که تمایل به ماندن در رابطه دارید از این روش استفاده کنید.
یک قدم به عقب بردارید تا جلو بروید!
کمی وقت بگذارید و به این فکر کنید که اولین مرحله رابطه شما چگونه بود. از خود بپرسید چه چیزی متفاوت بود. آیا در حال حاضر مانند آن موقع با یکدیگر رفتار می کنید؟
سعی کنید آن لحظات را دوباره تجربه کنید، خواه با بیرون رفتن از قرار ملاقات، سفارش همان وعده های غذایی که آن زمان می خوردید، یا برخی از کارهای قدیمی که هر دو برای تفریح با هم انجام می دادید. این چیزها ممکن است جزئی به نظر برسند، اما می توانند در ذهن شما نقش بسزایی داشته باشند تا به یاد بیاورید که در مورد همسرتان چه احساسی داشتید.
چیزهایی را که درباره شریک زندگی خود دوست دارید به خاطر بسپارید.
کمی وقت بگذارید تا ویژگیهایی را که در مورد شریک زندگی خود دوست دارید، در نظر بگیرید.
اگر این ویژگیها بیشترین اهمیت را دارند، برای کشف سرگرمی بیشتر با کاوش در فعالیتهای جدید به شیوه ای هیجان انگیز برنامه ریزی کنید.
از علایق همسرتان حمایت کنید!
در مراحل اولیه رابطه، هر دوی شما هنوز خود را جدا از هم می بینید، بنابراین جنبه هایی از شخصیت خود را حفظ می کنید که به شما احساس رضایت می دهد. اغلب، همین ویژگیها باعث می شوند که عاشق شریک زندگی خود شوید. فراموش نکنید که احساس آنها برای شما به عنوان شخص شما بوده است.
فرهنگ قدردانی و احترام را داشته باشید!
همه ما ایراداتی داریم. به جای تمرکز بر کاستی های شریک خود، یاد بگیرید که آنها را بپذیرید. اگر هم ویژگی از شریک تان را دوست دارید، حتماً آن را بیان کنید.
هوش هیجانی خود را تقویت کنید!
ارین لئونارد، دکترای ارشد، می گوید: “نزدیک شدن آسان است اما نزدیک ماندن مستلزم این است که دو نفر دارای توانایی های احساسی خاصی باشند. تفاوت در هوش هیجانی ممکن است باعث جدایی شود.
روابط سالم مستلزم این است که هر دو طرف برای موفقیت در کار سخت تلاش کنند و با یکدیگر همدلی کنند. اگر یکی از طرفین تمایل نداشته باشد، ممکن است باعث ایجاد مشکلی شود که باید قبل از خراب شدن رابطه سریع حل شود.
با هم صحبت کنید!
اگرچه ممکن است واضح به نظر برسد ، اما بسیاری از زوج ها نحوه نشستن و صحبت کردن با یکدیگر را فراموش می کنند. در این مورد لازم است احساسات خود را بی پرده با همسرتان در میان بگذارید.
قبل از خروج صبح، به شریک خود بگویید که منتظر دیدن او در بازگشت هستید. هرگز بدون تماشای شریک تان یا گفتن “دوستت دارم” از خانه خارج نشوید.
دفعه بعد که به تنهایی خرید می روید، چند “هدیه غافلگیرکننده” کوچک برای همسرتان بگیرید. دفعه بعد که او احساس ناراحتی می کند، یکی از آنها را به او بدهید. این یک عمل روحیه بخش است که برای مدت طولانی در خاطر خواهد ماند.
اگر همسرتان روزهای سختی را سپری می کند، پیشنهاد دهید او را بیرون ببرید یا برایش شام درست کنید. اگر آنها معمولاً آشپزی می کنند، این یک تغییر خوش و نشانه قدردانی شما خواهد بود. اگر در محل کار استرس را تجربه می کنند، این راهی عالی برای استراحت آنها خواهد بود.
آیا مشاوره نیز می تواند برای داشتن رفتار عاشقانه با همسر مناسب باشد؟
ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که آیا با کمک مشاوران نیز می توان رفتار عاشقانه با همسر داشت و اینکه آیا مشاوران در این حوزه می توانند کمک کنند؟ در پاسخ باید به شما بگوییم که بله شما می توانید از مشاوران برای داشتن رفتار عاشقانه با همسر کمک بگیرید. در ادامه دلایلی را که مشاوران در این زمینه می توانند به شما کمک کنند، بررسی خواهیم کرد.
-
دیدگاه های زوجین را در مورد رابطه تغییر دهید
ما اغلب گرفتار الگوهای رفتاری یا فکری می شویم که می تواند باعث شود تصویر بزرگتر را از دست بدهیم. ممکن است در مورد راه های مشارکت در مشکلات رابطه، نقطه کوری داشته باشیم و یا بر آنچه شریک ما “اشتباه” انجام می دهد تمرکز کنیم.
یک درمانگر رابطه به زوجین کمک می کند عقب نشینی کرده و دید عینی تری از رابطه به طور کلی و همچنین مشکلات خاصی که در حال تجربه آن هستند داشته باشند. این زوج تشویق می شوند که دیگر در مورد سرزنش کردن فکر نکنند و برای حل مشکلات خود به صورت تیمی همکاری نمایند.
-
هرگونه رفتار ناکارآمد را اصلاح کنید
شاید یکی از مهمترین مشاغل درمانگر رابطه این باشد که به مراجعان کمک کنند رفتار خود را نسبت به یکدیگر تغییر دهند، به ویژه رفتارهایی که به طور بالقوه مضر هستند. حتی کسانی که بهترین نیت را دارند ممکن است ناخواسته باعث درد یا آسیب غیرضروری شریک زندگی خود شوند، اعم از آسیب جسمی، روانی یا احساسی.
درمانگر این رفتارها را مورد هدف قرار داده و مراجعان خود را در فرآیند تشخیص، تصدیق و تغییر آنها راهنمایی می کند. این رفتارها می تواند از عادات ارتباطی ناسالم گرفته تا خشونت فیزیکی در هر جایی متغیر باشد. در موارد شدید، درمانگر ممکن است توصیه کند که زوجین از یکدیگر فاصله بگیرند یا یک یا هر دو نفر برای درمان موضوعی خاص مانند سوء مصرف مواد به درمان بیشتر مراجعه کنند.
-
اجتناب احساسی را کاهش دهید
ارتباطات پایه و اساس هر رابطه ای است، خواه از طریق کلمات گفتاری، زبان اشاره، پیام های متنی یا ایمیل یا زبان بدن. برای شکوفایی رابطه، هر دو شرکت کننده باید احساسات خود را با یکدیگر در میان بگذارند. در حالی که هر یک از ما سطوح راحتی خود را برای به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات شخصی خود داریم، حداقل سطح ارتباطی وجود دارد که باید برای ایجاد یک رابطه سالم ایجاد شود.
یک درمانگر رابطه زوجین را در بیان احساساتی که ممکن است از اشتراک گذاری با یکدیگر ترس داشته باشند یا در ابتدا احساس ناراحتی با یکدیگر می کند، کمک کند. ترس ارتباطات موثر را مهار می کند و درمانگر با زوجین همکاری می کند تا از ترس آنها در مورد احساسات خود بکاهد.
-
بهبود ارتباطات
همانطور که قبلاً اشاره شد ، ارتباط در ترمیم و حفظ یک رابطه خوب ضروری است. علاوه بر تشویق زوجین برای ابراز احساسات با یکدیگر، زوجین همچنین باید یاد بگیرند که چگونه به طور کلی با یکدیگر ارتباط سازنده داشته باشند.
درمانگر علاوه بر آموزش ارتباط سالم و آسیب هایی که هنگام صحبت با یکدیگر از آنها اجتناب می کند، ممکن است به مراجعان آموزش دهد تا مهارت های ارتباطی خود را ارتقا دهند. تأکید در اینجا فقط بر برقراری ارتباط نیست، بلکه برقراری ارتباط موثر است که مستلزم گوش دادن فعال و همدلی است.
-
نقاط قوت را ارتقا دهید
یک روانشناس یا درمانگر مثبت که تکنیک های روانشناسی مثبت را تمرین می کند، احتمالاً بیش از اکثر درمانگران بر این اصل تمرکز می کند، اما همه روابط درمانی تا حدودی روی این موضوع کار خواهد کرد. هر رابطه ای نقاط قوت و ضعف خود را دارد و در حالی که بیشتر درمان بر روی نقاط ضعف متمرکز است، درمان موثر نیز نقاط قوت رابطه را جشن گرفته و تقویت می کند.
یک درمانگر روابط خوب به زوج ها کمک می کند تا نقاط قوت خود را بشناسند، اما به مراجعان اجازه می دهد خودشان تصمیم بگیرند که در رابطه خود چه چیزی بهتر است. استفاده از نقاط قوت ممکن است شامل رفتارهای خاص بیشتر، تغییر دیدگاه کلی آنها در مورد رابطه یا یادگیری ساده باشد.
چه نظریه ای از روابط عاشقانه برای شما مفید است؟
ارتباط درمانی ارتباط انواع درمان های متنوع است، که منعکس کننده بسیاری از نظریه های مختلف در مورد روابط بوده که یافت می شود.
در حالی که پنج اصل فوق پایه های اساسی درمان رابطه هستند، روشهای متعددی برای عملی کردن آنها وجود دارد.
برخی از نظریه های روابط مکمل یا تقویت کننده نظریه های موجود هستند، در حالی که برخی دیگر برای توضیح رفتارهای مشترک یا یافته های خاص در تحقیقات درباره روابط رقابت می کنند.
در زیر چند مورد از رایج ترین نظریه ها در مورد روابط مورد بررسی قرار گرفته است. این نظریه ها را نباید یک نمای کلی از این حوزه در نظر گرفت، اما آنها یک مبنای خوب در مبانی روانشناسی رابطه ارائه می دهند.
نظریه مبادله اجتماعی
یکی از موثرترین نظریه ها در روانشناسی روابط رفتار عاشقانه با همسر نظریه مبادله اجتماعی است.
این نظریه بر این ایده استوار است که همه روابط (از جمله روابط غیر رمانتیک) بر مبنای مبادلات بین افراد یا “دادن و گرفتن” است (چری ، ۲۰۱۷). با درنظر گرفتن برخی از نظریه های اساسی در اقتصاد، سیاست و حتی فلسفه، این فرایند مبادله به منظور به حداکثر رساندن مزایای رابطه و به حداقل رساندن هزینه های همراه آن است.
نظریه مبادله اجتماعی بسیار شبیه به اندازه گیری هزینه ها و مزایایی است که صاحبان مشاغل و مدیران هنگام بررسی گزینه های خود درگیر آن می شوند، وقتی افراد در مورد شروع یا ادامه روابط خود در نظر می گیرند از این تکنیک مشابه استفاده می کنند. اگر متوجه شوند که هزینه ها از مزایای آن بیشتر است، رابطه را پایان می دهند (چری ، ۲۰۱۷).
با این حال، این فرایند صرفاً بر مبنای مبادله بین دو فرد نیست. سه جزء مهم هستند که بر تصمیمات روابط ما تأثیر می گذارند:
تعادل بین آنچه در یک رابطه قرار می دهیم (آنچه می دهیم) و آنچه از آن به دست می آوریم (آنچه که می گیریم)
رابطه ای که احساس می کنیم شایسته آن هستیم
نظریه دلبستگی
این نظریه رایج در روانشناسی روابط پیشنهاد می کند که مهمترین عوامل موثر بر روابط ما در طول زندگی، پیوندهایی است که ما ابتدا در زندگی ایجاد می کنیم.
نظریه دلبستگی بر اساس کار جان باولبی، روانکاو است که در مورد اثرات جدایی نوزادان و والدین آنها تحقیق کرده است (فرلی ، ۲۰۱۰).
او این نظریه را مطرح کرد که رفتارهای شدید نوزادان (گریه، فریاد، چسبیدن و غیره) برای اجتناب از جدایی یا ارتباط مجدد با والدین جدا شده از نظر جسمی، در واقع مکانیسم های تکاملی بوده اند، رفتارهایی که در طول نسل ها برای اطمینان از حفاظت و مراقبت های ارائه شده توسط فرزندان مورد استفاده قرار گرفته است.
این رفتارهای دلبستگی پاسخ های طبیعی به تهدید از دست دادن این مزایای بقا است که توسط مراقب اصلی ارائه می شود. از آنجا که نوزادانی که این رفتارها را انجام می دادند، بیشتر زنده می ماندند، غریزه به طور طبیعی انتخاب و تقویت می شد.
این رفتارها چیزی است که بولبی آن را “سیستم رفتاری دلبستگی” نامیده است، سیستمی که ما را در الگوها و عادات ایجاد و حفظ روابط راهنمایی می کند (فرلی ، ۲۰۱۰).
دلبستگی ایمن
این کودکان هنگام جدایی ناراحتی خود را نشان دادند اما به دنبال آرامش بودند و هنگام بازگشت والدین (مادران) به راحتی دلداری دادند.
ضمیمه مقاوم در برابر اضطراب
بخش کوچکتری از کودکان سطوح بیشتری از ناراحتی را تجربه کردند و با پیوستن مجدد به والدین (والدین) ، به نظر می رسید هر دو به دنبال آسایش و تلاش برای “مجازات” والدین (مادران) به خاطر ترک بودند.
دلبستگی اجتنابی
دسته سوم سبک دلبستگی هنگام جدایی از والدین هیچ گونه استرس یا حداقل استرس را نشان نداد و یا هنگام وصلت والدین (والدین) را نادیده گرفت، یا به طور فعال از والدین اجتناب کرد.
واضح است که این سبک های دلبستگی تا حد زیادی تابعی از مراقبتی است که کودکان در سال های اولیه زندگی دریافت می کنند. کسانی که از والدین خود حمایت و محبت دریافت می کنند به احتمال زیاد در امنیت هستند، در حالی که کسانی که ناسازگاری یا سهل انگاری والدین خود را تجربه کرده اند، به احتمال زیاد در رابطه با والدین خود احساس نگرانی می کنند.
با این حال، نظریه دلبستگی بزرگسالان آن را یک گام جلوتر می برد: طبق این نظریه، روابطی که ما در بزرگسالان ایجاد می کنیم (به ویژه روابط عاشقانه) نیز مستقیماً با سبک های دلبستگی ما در دوران کودکی و مراقبت هایی که از والدین خود دریافت می کنیم ارتباط دارد.
روانشناس لیزا فایرستون سبک های دلبستگی بزرگسالان را که از همان الگوی کلی توصیف شده در بالا پیروی می کند، تشریح می کند:
دلبستگی ایمن
این بزرگسالان به احتمال زیاد از روابط خود راضی هستند، احساس امنیت می کنند و با شریک زندگی خود ارتباط برقرار می کنند بدون آنکه نیازی به (جسمانی) دائمی با هم بودن داشته باشند. روابط آنها به احتمال زیاد دارای صداقت، حمایت، استقلال و روابط عاطفی عمیق است.
دلبستگی دلواپس دلواپس
کسانی که با شرکای خود پیوندهای کمتری برقرار می کنند ممکن است از عشق یا محبت احساس ناامیدی کنند و احساس کنند که شریک زندگی آنها باید آنها را “کامل” کند یا مشکلات آنها را برطرف کند.
در حالی که آنها مشتاق امنیت و امنیت در روابط عاشقانه خود هستند، ممکن است به گونه ای رفتار کنند که شریک زندگی خود را به دور از دعوت خود وارد کنند. تظاهرات رفتاری ترس آنها می تواند شامل چسبیدن، خواستار، حسادت یا ناراحتی کوچک باشد.
دلبستگی اجتناب ناپذیر
یکی از دو نوع دلبستگی اجتنابی بزرگسالان، افرادی که دارای این سبک دلبستگی هستند به طور کلی فاصله خود را با دیگران حفظ می کنند. آنها ممکن است احساس کنند که برای بقا یا پیشرفت نیازی به ارتباط انسانی ندارند و بر حفظ استقلال و انزوا از دیگران اصرار دارند.
این افراد اغلب هنگام بروز یک سناریوی بالقوه آزاردهنده، مانند مشاجره جدی با شریک خود یا تهدیدی برای تداوم رابطه ، می توانند از نظر احساسی “تعطیل” شوند.
دلبستگی اجتنابی ترسناک
نوع دوم دلبستگی اجتنابی بزرگسالان بیش از آنکه منزوی باشد به صورت دوپهلو ظاهر می شود. افرادی که دارای این سبک دلبستگی هستند به طور کلی سعی می کنند از احساسات خود دوری کنند زیرا غرق شدن بر آنها آسان است. آنها ممکن است دچار تغییرات خلقی غیرقابل پیش بینی یا ناگهانی شوند و از صدمه دیدن یک شریک عاشقانه بترسند.
این افراد به طور همزمان به طرف شریک یا شریک احتمالی کشیده می شوند و از نزدیک شدن می ترسند. جای تعجب نیست که این سبک ایجاد و حفظ روابط معنادار و سالم با دیگران را دشوار می کند.
نظریه مثلثی عشق
نظریه مثلثی عشق بیان می کند که در همه روابط عاشقانه سه جزء وجود دارد. این اجزا می توانند از نظر درجه متفاوت باشند، اما هر یک تا حدی در یک رابطه عاشقانه وجود دارد.
سه جزء عبارتند از:
صمیمیت
احساس نزدیکی و ارتباط با شریک زندگی ما که “گرمای” رابطه را تعیین می کند.
شور
مولفه ای که اغلب ما را به دنبال روابط عاشقانه می کشاند، که به صورت عاشقانه، جذابیت به یکدیگر، برانگیختگی و فعالیت جنسی ظاهر می شود.
تصمیم / تعهد
مولفه نهایی شامل تصمیم برای شروع یک رابطه عاشقانه و بعداً ادامه رابطه است. این مولفه همان چیزی است که رفتارهای مربوط به حفظ رابطه یا پایان یک رابطه را پیش می برد.
این اجزا از یکدیگر جدا نیستند. آنها می توانند بر یکدیگر تأثیر بگذارند و رابطه حاصل را کمتر از یک مشکل ریاضی و بیشتر از یک شکل هنری بدست آورند. به عنوان مثال، درجه بالایی از اشتیاق در ابتدا می تواند میل به صمیمیت بیشتر با شریک خود را افزایش دهد، در حالی که صمیمیت بیشتر می تواند بر میزان تعهد در یک رابطه عاشقانه تأثیر بگذارد.
ترکیبات متعدد این سه جزء منجر به هشت نوع عشق مختلف می شود:
عدم عشق – عدم وجود هر سه جزء
عشق خالی – فقط تصمیم/تعهد، بدون صمیمیت یا اشتیاق
عشق رمانتیک – وجود صمیمیت و اشتیاق، بدون تصمیم/تعهد
عشق همراه – وجود صمیمیت و تصمیم/تعهد، بدون شور
عشق سست – حضور اشتیاق و تصمیم/تعهد، بدون صمیمیت
عشق کامل یا کامل – حضور هر سه مولفه
عشق کامل همان رابطه ای است که اکثر ما به آن امیدوار هستیم جایی که در حضور صمیمیت، اشتیاق و تعهد در رابطه عاشقانه خود لذت می بریم.
عشق همراه یک نوع رایج از عشق است که زوج های مسن تر آن را تجربه می کنند و می توانند زمان زندگی مشترک خود را بر اساس دهه و نه سال بسنجند. عشق شیفته، عشقی است که ما اغلب در ابتدای یک رابطه جدید احساس می کنیم، با شور و اشتیاق شدید برای شریک جدیدمان، اما بدون صمیمیت و تعهد که تنها زمان گذراندن با هم می تواند به ارمغان بیاورد.
همچنین جابجایی بین این نوع عشق ها در یک رابطه معمول است. این رابطه ممکن است به صورت دوست داشتنی شروع شود، به سمت عشق شیفته حرکت کند، به عشق عاشقانه تبدیل شود، در عشق کامل رشد کند و با افزایش سن رابطه، به سمت عشق همراه برود.
در حالی که اشکال “خالص” این هشت نوع رابطه نادر است، آنها چارچوبی مفید برای صحبت و تمایز بین انواع مختلف عشق ارائه می دهند.
خلاصه مطلب
ما در این مطلب سعی کردیم به بررسی جزییات رفتار عاشقانه با همسر بپردازیم. اینکه رفتار عاشقانه با همسر به چه شکل باشد، کاملاً متفاوت است و می تواند بسته به سلیقه و نیاز شریک شما متفاوت باشد. هدف ما این بود که در این مطلب به بررسی رفتار های عاشقانه در دوران نامزدی و کارهای عاشقانه دوران نامزدی بپردازیم. در صورتی که پس از مطالعه این مطلب نیاز به اطلاعات بیشتری در رابطه با رفتار های عاشقانه در دوران نامزدی داشتید، می توانید از کارشناسان ما کمک بگیرید.
آیا در صورت نداشتن رفتارهای عاشقانه با همسر مشکلی پیش می آید؟
بهتر است برای این کار برنامه ریزی داشته باشید زیرا در آینده می تواند منجر به بروز مشکل شود.
برای داشتن رفتار عاشقانه با همسر چه راه هایی وجود دارد؟
بسیاری از ایده ها از جمله سفر، برنامه ریزی و غیره در این متن معرفی شده است.
آیا از دکتر فکر می توان برای داشتن رفتار عاشقانه با همسر کمک گرفت؟
بله در این خصوص می توانید از دکتر فکر کمک بگیرید.
