درمان ترس از ازدواج نکردن + علائم ترس از مجرد ماندن

ترس از ازدواج نکردن چیست؟ آیا با نام علمی این موضوع آشنا هستید. به نظر شما افسردگی به دلیل ازدواج نکردن طبیعی است؟ آیا ترس از تنها ماندن در زندگی قابل درمان است و ارتباط تنهایی و ازدواج نکردن چیست؟ در صورتی که نسبت به این مسائل کنجکاو هستید و می خواهید از آن ها بیشتر بدانید، در ادامه همراه ما باشید.

ترس از ازدواج نکردن چیست؟

جالب است بدانید که ترس از ازدواج نکردن نامی علمی به نام مونوفوبیا دارد که به خودهراسی یا ترس از تنها ماندن نیز معروف است.

تنها بودن، حتی در یک مکان معمولاً آرامش بخش مانند خانه، می تواند باعث ایجاد اضطراب شدید در افراد مبتلا به این بیماری شود. افراد مبتلا به خود هراسی احساس می کنند برای احساس امنیت به شخص دیگری یا اطرافیان دیگر احتیاج دارند.

حتی زمانی که فرد مبتلا به اتوفوبیا می داند که از نظر جسمی ایمن است، ممکن است از ترس:

سارقین

غریبه ها

مورد بی مهری بودن

ناخواسته بودن

با یک مشکل پزشکی ناگهانی مواجه می شوید.

علائم بیماری اتوفوبی یا ترس از ازدواج نکردن چیست؟

هنگامی که فرد در شرایطی قرار می گیرد که ممکن است تنها باشد، علائم این اختلال را نشان می دهد. علائم اتوفوبیا عبارتند از:

وسواس نگران تنهایی.

ترس از اتفاقی که ممکن است در حالی که تنها هستید تجربه کنید.

احساس تنهایی از بدن خود هنگام تنهایی.

لرزش، تعریق، درد قفسه سینه، سرگیجه، تپش قلب، حالت تهوع در تنهایی یا در شرایطی که به زودی ممکن است تنها شوید.

تمایل شدید برای فرار در زمانی که تنها هستید.

نگرانی از پیش بینی تنهایی.

علت خود هراسی یا ترس از ازدواج نکردن چیست؟

ترس از ازدواج نکردن یا خود هراسی یک اضطراب غیرمنطقی است وزمانی ایجاد می شود که فرد می ترسد تنها بماند. در حالی که ممکن است تهدیدی برای تنهایی وجود نداشته باشد، فرد نمی تواند علائم خود را کنترل کند.

ممکن است فرد نتواند به طور عادی کار کند تا زمانی که دیگر احساس تنهایی نکند. هنگامی که آنها تنها هستند، ممکن است احساس کنند به شدت نیاز دارند در اسرع وقت به تنهایی خود پایان دهند.

تشخیص بیماری چگونه است؟

خود هراسی یک فوبیا یا اختلال مبتنی بر ترس است. اگر مشکوک به بیماری اتوفوبیا هستید، باید به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. آنها می توانند شما را به متخصص مراقبت های روانی ارجاع دهند.

هنگامی که به متخصص سلامت روان مراجعه می کنید، ارزیابی روانشناختی را انجام می دهد. آنها از سابقه پزشکی شما می خواهند تا ببینند آیا یک مشکل جسمی بر سلامت روان شما تأثیر می گذارد یا خیر. پس از آن آنها ارزیابی روانی را انجام می دهند. این شامل پرسیدن سوالات زیادی در مورد فعالیت ها و احساسات روزانه شما می شود.

خود هراسی یک هراس موقعیتی محسوب می شود. این بدان معنی است که وضعیت تنهایی باعث ناراحتی شدید می شود. برای تشخیص بیماری اتوفوبیا، باید ترس از تنهایی آنقدر اضطراب را در شما ایجاد می کند که در برنامه روزانه شما اختلال ایجاد نماید.

در برخی موارد، افراد همزمان بیش از یک فوبیا دارند. این امکان وجود دارد که شما با بیش از یک فوبیا سر و کار داشته باشید، که می تواند با خود هراسی شما مقابله کند. در مورد هر گونه ترس دیگری که دارید با پزشک خود صحبت کنید.

خود هراسی چگونه درمان می شود؟

افراد مبتلا به فوبیای خاص مانند اتوفوبیا یا ترس از ازدواج نکردن اغلب با روان درمانی درمان می شوند. متداول ترین انواع آن درمان با مواجهه و درمان رفتاری شناختی است.

درمان از طریق مواجهه

قرار گرفتن در معرض درمان رفتار اجتنابی است که در طول زمان ایجاد شده است. هدف این است که این درمان کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد تا فوبیاهای شما دیگر کاری را که می توانید در زندگی روزمره خود انجام دهید محدود نکند.

پزشک شما را بارها و بارها در معرض منبع فوبیا قرار می دهد. آنها ابتدا این کار را در محیطی کنترل شده انجام می دهند که در آن احساس امنیت می کنید و در نهایت به موقعیت واقعی زندگی می روند.

در مورد خود هراسی، درمانگر شما با شما همکاری می کند تا تحمل شما را برای افزایش تنهایی برای مدت طولانی افزایش دهد. این می تواند با خروج از مطب درمانگر و ایستادن چند یاردی برای مدت کوتاهی شروع شود. با پیشرفت هر روز می توانید فاصله و زمان را افزایش دهید.

درمان شناختی رفتاری

در CBT، درمانگر شما را در معرض فوبیا قرار می دهد. آنها همچنین از تکنیک های دیگری استفاده می کنند که به شما کمک می کند نحوه مقابله و کنار آمدن با تنهایی را به شیوه ای سازنده تر بیاموزید. آنها با شما همکاری خواهند کرد تا الگوی تفکر شما را در مورد فوبیا بررسی کنند.

CBT می تواند در هنگام مقابله با خود هراسی به شما اعتماد به نفس بدهد. این به شما کمک می کند تا دفعه بعد که مجبور به مقابله با آن می شوید بسیار کمتر از حد احساس فشار کنید.

داروها

در بیشتر موارد، روان درمانی به تنهایی در درمان اتوفوبیا موفق است. اما گاهی اوقات داروها می توانند در کاهش علائم یک فرد مفید باشند تا بتوانند از طریق روان درمانی بهبود یابند. متخصص مراقبت های روانی شما ممکن است داروهایی را در ابتدای درمان تجویز کند. آنها همچنین ممکن است به شما دستور دهند که از آن در شرایط کوتاه مدت خاص یا نادر استفاده کنید.

برخی از داروهای متداول برای افراد مبتلا به اتوفوبیا عبارتند از:

مسدود کننده های بتا: داروهایی که مانع تحریک ناشی از آدرنالین در بدن می شوند. این یک ماده شیمیایی است که در صورت وجود فرد ظاهر می شود.

داروهای آرام بخش: داروهای آرام بخش بنزودیازپین می توانند با به حداقل رساندن میزان اضطرابی که دارید به شما احساس آرامش بدهند. این داروها باید با احتیاط مصرف شوند زیرا می توانند اعتیادآور باشند. این امر به ویژه در افرادی که سابقه وابستگی به مواد مخدر یا الکل دارند صادق است.

چشم انداز خود هراسی چیست؟

“تنها بودن” برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد. برخی از افراد از این می ترسند که در مجاورت یکدیگر بدون شخص خاصی، یا گاهی اوقات، هیچ شخصی نباشند. برخی از افراد مبتلا به خود هراسی احساس می کنند نیاز دارند در یک اتاق با شخص دیگر باشند، اما برای دیگران بودن در یک خانه یا ساختمان خوب است.

برای افراد مبتلا به اتوفوبیا، نیاز به بودن با دیگران مانع از زندگی شاد و پربار آنها می شود زیرا آنها دائماً در ترس از تنهایی زندگی می کنند.

بیماریهای همراه ترس از تنها ماندن در زندگی یا مونوفوبیا چیست؟

در این قسمت قصد داریم به بررسی بیماریهای همراه ترس از تنها ماندن در زندگی یا مونوفوبیا بپردازیم.

مونوفوبیا دارای ویژگی های متعددی است، مانند:

آگورافوبیا، یا ترس از ناتوانی در فرار از یک موقعیت خطرناک یا استرس زا

وابستگی به هم، که می تواند در هنگام دور بودن از شریک باعث ناراحتی شود.

اختلال اضطراب فراگیر، که شامل نگرانی بیش از حد در شرایط مختلف می شود.

اختلال استرس پس از سانحه ، که می تواند در نتیجه ضربه ایجاد شود.

اختلال اضطراب اجتماعی ، که با نگرانی تحت مراقبت یا قضاوت شدن در مکان های عمومی مشخص می شود.

در کودکان، اضطراب دلبستگی و اختلال اضطراب جدایی ممکن است برخی از علائم یکسان هراسی را نشان دهند. اضطراب دلبستگی زمانی ایجاد می شود که کودک نتواند با سرپرست رابطه ای امن برقرار کند. یک فرد بالغ با این سبک دلبستگی ممکن است برای حفظ روابط نزدیک بسیار سخت کار کند و ممکن است رفتار کنترل کننده یا چسبنده ای از خود نشان دهد.

اضطراب جدایی بخشی عادی از رشد اولیه کودکی است. با این حال، اگر کودکی دچار ناراحتی شدیدی است که در دوران کودکی ادامه دارد، ممکن است نشانه ای از اختلال اضطراب جدایی باشد. بزرگسالان نیز می توانند اختلال اضطراب جدایی را تجربه کنند.

رابطه ازدواج و افسردگی چیست؟

ما در این مطلب قصد داریم به بررسی ارتباط ازدواج و افسردگی بپردازیم و بگوییم که آیا افسردگی به دلیل ازدواج نکردن ممکن است رخ دهد یا خیر؟

در این مورد یک سری فرضیات وجود دارد که آن ها را بررسی خواهیم کرد. اینکه افراد مجرد بیشتر از افراد متأهل افسرده هستند و به یک شریک عاشقانه نیاز دارند  و اینکه وارد شدن به یک رابطه عاشقانه یا ازدواج، یک فرد مجرد افسرده را به یک شریک عاشقانه کمتر افسرده تبدیل می کند. در ایجاد این فرض ها، او شبیه بسیاری از دانشمندان علوم اجتماعی بود که ازدواج را مطالعه کرده اند. آنها نیز از مدت ها پیش معتقد بودند که ازدواج باعث می شود افراد مجرد افسرده به همسر از نظر روانی سالم تبدیل شوند.

گاهی اوقات، هنگامی که افراد برای اولین بار ازدواج می کنند، چیزی را تجربه می کنند که محققان آن را “اثر ماه عسل” می نامند. آنها در زمان عروسی کمی شادتر می شوند، سپس دوباره به همان اندازه احساس خوشبختی یا ناراضی می کنند که در دوران مجردی داشتند. اما حتی آن افزایش کوتاه مدت شادی همیشه اتفاق نمی افتد و تنها برخی افراد متاهل شده آن را تجربه می نمایند.

افسردگی چطور؟ در یک مطالعه با تجزیه و تحلیل دقیق، محققان الگوهای افسردگی افراد را در طول زمان مورد مطالعه قرار دادند. آنها تمام افرادی را که از مجردی به ازدواج (یا مهاجرت با هم) تبدیل شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. آنها این کار را برای افرادی که با هم ماندند و همچنین برای همه افرادی که ازدواج کردند یا زندگی مشترک را آغاز کردند، صرف نظر از اینکه آیا آنها به همین شکل باقی ماندند، انجام دادند. (از نظر روش شناسی این نکته مهمی است؛ من روی نتایج جامع تری تمرکز می کنم.) آنها همچنین به طور جداگانه به کسانی که بیش از سه سال پیش به ازدواج یا زندگی مشترک روی آورده بودند  و کسانی که این انتقال را طولانی تر کرده بودند، نگاه کردند.

افرادی که به تازگی ازدواج کرده اند (یا با هم زندگی کرده اند) در ابتدا افسردگی کمتری داشتند. اما بعد از گذشت سه سال، آنها از افسردگی کمتری نسبت به دوران مجردی خود برخوردار نبودند. آنها همچنین شادتر و سالم تر نبودند و عزت نفس آنها بالاتر نبود.

کشف ریشه های افسردگی

برخی افسردگی ها گذرا هستند، مانند زمانی که یکی از والدین یا خانواده دیگری از دست می دهد. در این حالت افراد بعد از مدت زمان کوتاهی آرام می شوند.

در موارد دیگر، افسردگی ممکن است ادامه پیدا کند یا چندین بار تکرار شود. کلایتون می گوید داشتن سابقه افسردگی احتمال بیشتری دارد که قسمت دیگری داشته باشد. او می گوید: “با اولین افسردگی، ما معمولاً می توانیم آن را به برخی رویدادها مرتبط کنیم،” مانند از دست دادن شغل یا یک مشکل جدی پزشکی.

او می گوید: “هرچه تعداد قسمت های شما بیشتر باشد، احتمال ارتباط آن با یک رویداد کمتر است.”

مجرد بودن در قرن 21 چگونه است؟

در این قسمت همراه ما باشید تا ارتباط تنهایی و ازدواج نکردن را با افسردگی بیان کنیم و براساس آمارهای دقیق و رسمی به شما ثابت کنیم که لزوماً افراد ازدواج کرده، افراد شادی نخواهند بود.

اول از همه، مجرد ماندن در قرن 21 کاملاً و کاملاً عادی است. علاوه بر این، یک مرکز تحقیقاتی پیو تخمین زده است که وقتی جوانان امروزه به 50 سالگی می رسند ، حدود یک چهارم آنها در تمام زندگی خود مجرد بوده اند.

کمتر از هر زمان دیگری زن از نظر مالی به همسر وابسته است. مجردی نه تنها دیگر مانند گذشته انگ نیست، بلکه ممکن است در زندگی شما ارزش ایجاد کند. بیش از دوازده مطالعه نشان داده است که وقتی افراد ازدواج می کنند، خوشبخت تر از دوران مجردی نمی شوند به غیر از یک دوره کوتاه ماه عسل (لوهمان و همکاران ، 2012).

افراد متاهل نه تنها از افراد مجرد شادتر نیستند، بلکه کسانی که مجرد باقی می مانند ممکن است مزایای دیگری نیز از مجردی خود کسب کنند. مطالعه ای روی بیش از 10 هزار زن استرالیایی در دهه 70 نشان داد که زنان مجرد مادام العمر که بچه نداشتند نسبت به زنان متاهل (با یا بدون بچه) خوش بین تربوده و استرس کمتری داشتند. آنها همچنین تحصیلات عالی داشتند و داوطلب تر بودند، دارای سالم ترین شاخص توده بدنی بودند و کمترین احتمال را داشتند که سیگاری باشند یا به بیماری جدی مبتلا شوند.

مجردی را در آغوش بگیرید

همانطور که گفته شد، بسیاری از افراد در حال حاضر زندگی مجردی را به جای گذراندن متاهل بودن انتخاب می کنند. همانطور که ساشا کاگن، نویسنده کتاب Quirkyalone می گوید، شما باید “مجردی را به عنوان حالت طبیعی استراحت خود در نظر بگیرید … هیچ حوصله ای برای دوستیابی فقط به خاطر تنها نبودن وجود ندارد.”

اما چگونه شما مجرد زندگی می کنید، خوشبختانه، اگر شما به طور فعال مجرد بودن را انتخاب نکرده اید؟

خود را در فعالیت های معنی دار غرق کنید و در زمان حال زندگی کنید. به طور کلی خوشبختی بیشتر به ذهنیت شما و نحوه گذراندن وقت شما بستگی دارد تا به وضعیت رابطه شما.

تشخیص دهید که همه افکار شما واقعیت ندارند. خیلی اوقات افکار منفی بدون اینکه خود ما متوجه شویم در ذهن ما می چرخند. در نهایت، ما می توانیم این افکار را به عنوان قران باور کنیم. اما مهم است که این افکار را زیر سوال ببریم، به الگوها نگاه کنیم، این افکار کی تمایل به ظهور دارند؟ نقطه مقابل این تفکر منفی چیست؟ به عنوان مثال، اگر فکر منفی شما این است که “من برای آن مرد به اندازه کافی خوب نیستم”، سعی کنید با خط مشی “من قصد ندارم به رابطه ای با کسی بسنده کنم که قدر من را نمی داند”.

منتظر رابطه نباشید تا اهداف خود را دنبال کنید. در بسیاری از مواقع می توانیم متهم باشیم که فکر می کنیم زندگی ما از زمانی شروع می شود که ازدواج کرده یا با همسرمان زندگی می کنیم – مانند این که تا آن زمان در نوعی بلاتکلیفی قرار داشتیم. از خود بپرسید، وقتی رابطه ای برقرار می کنید، زندگی شما چگونه تغییر می کند؟ شاید بیشتر به سفر می رفتید، شاید به دنبال خرید آپارتمان می گشتید، یا شاید به فکر بچه دار شدن می افتادید. همه اینها (با جادوی علم مدرن) است که ما می توانیم بدون شریک داشتن نیز انجام دهیم.

از گذشته خود برای آگاهی از آینده خود استفاده کنید، اما نه برای خراب کردن آن. روابط بد می تواند برای مدت طولانی با ما باقی بماند و باعث شود شما اعتماد خود را به مردم از دست داده یا انتظار بدتر شدن آن را داشته باشید.

خلاصه مطلب

ما در این مطلب سعی کردیم به بررسی موضوع ترس از ازدواج نکردن بپردازیم. اینکه آیا افسردگی به دلیل ازدواج نکردن ممکن است رخ دهد؟ و نام علمی بیماری ترس از تنها ماندن در زندگی چیست. به علاوه ما رابطه تنهایی و ازدواج نکردن را به همراه افسردگی بررسی نمودیم. در صورتی که پس از مطالعه این مطلب نیاز به اطلاعات بیشتری در خصوص، علل ترس از ازدواج نکردن داشتید، می توانید با ما  برای دریافت مشاوره در ارتباط باشید.