عوارض مصرف ریتالین در دوران بارداری بر روی جنین

مصرف ریتالین در دوران بارداری ممکن است خطر نقص قلبی در نوزاد را افزایش دهد. این مورد یکی از مواردی است که ممکن است مادران بارداری که مصرف کننده این داروها هستند را نگران کند. در این مطلب در مورد عوارض مصرف ریتالین در دوران بارداری بر روی جنین صحبت خواهیم کرد.

یک مطالعه جدید نشان داد در صورت مصرف ریتالین/کنسرتا (متیل فنیدات) توسط مادر باردار، خطر تولد نوزادی با نقص قلبی افزایش می یابد. درواقع یافته ‌های انجام شده افزایش اندکی در خطر ابتلا به ناهنجاری‌ های قلبی مرتبط با قرار گرفتن در معرض متیل فنیدات در سه ماهه اول بارداری را نشان می‌ دهد اما همین تعداد اندک نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

با این حال، در حالی که این مطالعه ارتباط کمی بین مصرف ریتالین در دوران بارداری و خطر ابتلا به ناهنجاری های قلبی در جنین در برخی موارد را نشان می دهد، اما ثابت نمی کند که مصرف ریتالین در دوران بارداری واقعا باعث افزایش خطر نقص قلبی می شود.

در یک مطالعه، محققان داده های 1.8 میلیون مورد بارداری در ایالات متحده و 2.5 میلیون بارداری در پنج کشور شمال اروپا را تجزیه و تحلیل کردند. به طور خاص، مصرف متیل فنیدات در سه ماهه اول با 28 درصد بیشتر خطر نقص قلبی همراه بود. این بدان معناست که به ازای هر 1000 زنی که در سه ماهه اول متیل فنیدیت مصرف می کنند، سه نوزاد با نقص مادرزادی قلبی متولد می شوند.

این مطالعه به طور قابل توجهی پایه شواهد در مورد ایمنی یا عدم ایمنی مصرف ریتالین در دوران بارداری را نشان می دهد. اگرچه خطر مطلق آن اندک است، اما با این وجود، شواهد مهمی است که باید هنگام درمان زنان جوان در سنین باروری و زنان باردار در نظر گرفته شود.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی

در حالی که برای چندین دهه اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) بیشتر به عنوان یک بیماری کودکان در نظر گرفته می شد، اما واضح است که بسیاری از بزرگسالان همچنان به این بیماری مبتلا هستند و در حال حاضر تخمین زده می شود 30٪ -40٪ از بیماران با علائم ADHD تا بزرگسالی با آن دست و پنجه نرم می کنند و درمان را ادامه می دهند.

با افزایش تعداد بیشتری از بزرگسالان که از محرک ها برای ADHD استفاده می کنند، شواهدی مبنی بر افزایش تعداد استفاده از داروهای ADHD در بارداری نیز وجود دارد. متیل فنیدیت خط اول درمان برای ADHD بوده است، که در تعداد نسبتاً زیادی استفاده می شود.

ریتالین چیست؟

این دارو برای درمان اختلال کم توجهی بیش فعالی( ADHD) استفاده می شود و با تغییر مقدار برخی از مواد طبیعی در مغز عمل می کند. متیل فنیدات متعلق به دسته ای از داروهایی است که به عنوان محرک شناخته می شوند. این دارو می تواند به افزایش توانایی شما برای توجه، تمرکز روی یک فعالیت و کنترل مشکلات رفتاری کمک کند. همچنین ممکن است به شما در سازماندهی وظایف و بهبود مهارت های گوش دادن کمک کند. این دارو همچنین برای درمان یک اختلال خواب خاص (نارکولپسی) استفاده می شود.

خطرات مصرف ریتالین در دوران بارداری چیست؟

داروی ریتالین توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده به عنوان یک دارو حاملگی دسته C طبقه بندی شده است. این بدان معنی است که اگرچه هیچ مطالعه کنترل شده ای بر روی زنان باردار و مصرف ریتالین در دوران بارداری به صورت گسترده و جهانی انجام نشده است، اما مطالعات روی حیوانات آزمایشگاهی نشان داده است که قرار گرفتن در معرض ریتالین می تواند اثرات نامطلوبی بر روی جنین زنان باردار داشته باشد. (حتی به تعداد خیلی کم) و این یعنی عوارض مصرف ریتالین در دوران باردرای وجود دارد اما نگران کننده نیست و البته باید مطالعات بیشتری انجام شود.

اگرچه دوزهای بسیار بالای ریتالین با ناهنجاری‌ های خاصی در خرگوش ‌ها و موش ‌های صحرایی همراه بوده است، اما اکثر مطالعات حیوانی با استفاده از دوز مرتبط با دوز مصرف ‌شده توسط انسان، افزایش خطر نقایص مادرزادی را نشان نمی‌ دهند.

همانطور که اشاره شد تعداد کمی از مطالعات نشان داد که نوزادانی که از مادرانی که در سه ماهه اول بارداری ریتالین مصرف کرده بودند، متولد شده اند، به میزان اندکی در معرض خطر ابتلا به برخی از نقص های قلبی هستند. (هر 1000 زنی که ریتالین را در سه ماهه اول مصرف می کنند 3 نوزاد). سایر گزارش‌های پزشکی در مورد کودکانی که در دوران بارداری مادر در معرض ریتالین قرار گرفته ‌اند، دو مورد از نوزادانی که با ناهنجاری‌ های انگشت متولد شده‌ اند و یک مورد نوزادی که با ناهنجاری‌ های اندام متولد شده‌ اند، را توصیف می‌ کنند.

یک مطالعه دیگر در مورد مصرف ریتالین در دوران بارداری نشان می دهد که زنان بارداری که از ریتالین استفاده می کنند نیز به میزان کمی در معرض افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی هستند، یک عارضه بالقوه خطرناک بارداری که با فشار خون بالا، تورم دست ها و پاها و پروتئین در ادرار مشخص می شود.

به عبارت دیگراین مطالعه نشان می دهد که مصرف ریتالین در دوران بارداری فقط محدود به جنین نمی شود، بلکه ممکن است روی مادر نیز عوارضی داشته باشد.

آیا مصرف ریتالین در دوران شیردهی بی خطر است؟

ریتالین به دلیل اندازه کوچک و حلالیت، قادر به ورود به شیر مادر است. مطالعات نشان داده است که دوز نسبی ریتالین در نوزادان (نسبت مقدار داروی مصرف شده توسط نوزاد در مقایسه با دوز مادر) ریتالین 7/0 است.

از آنجایی که دوزهای نسبی زیر 10 درصد نوزادان در شیردهی بی خطر تلقی می شوند، این یافته ها نشان می دهد که نوزاد در معرض خطر کمی از عوارض ریتالین از طریق شیر مادر قرار دارد. گزارش موردی اخیر از نوزادانی که در طول شیردهی در معرض ریتالین قرار گرفته اند نیز رشد طبیعی را بدون هیچ گونه ناهنجاری مادرزادی قابل تشخیصی توصیف کرده است.

گزینه های درمان

اگر در حال حاضر از ریتالین استفاده می کنید و باردار هستید یا قصد بارداری دارید، لطفاً در مورد گزینه های دارویی و استراتژی های درمانی جایگزین با پزشک خود مشورت کنید. ریتالین تنها در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید بالقوه آن بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین و مادر باشد. مصرف ریتالین در دوران بارداری اگرچه کم خطر گزارش شده است، اما همان میزان خطر اندک نیز باید مورد بررسی قرار گیرد و نیاز است تا شما در تمام طول بارداری و در صورت مصرف ریتالین در دوران بارداری خود تحت نظر پزشک  انجام چک آپ و آزمایش باشید.

نتیجه گیری

ریتالین که به عنوان دارویی برای درمان اختلالات توجه و بیش فعالی مورد استفاده قرار می گیرد در زنان باردار باید با احتیاز بیشتری تجویز شود. چراکه برخی مطالعات انجام شده نشان داده است که قرار گرفتن در معرض متیل فنیدات در اوایل بارداری با افزایش کوچک اما قابل توجهی در خطر ناهنجاری های اصلی همراه است که می تواند بیشتر به افزایش خطر ناهنجاری های قلبی نسبت داده شود. ممکن است توصیه شود که اکوکاردیوگرافی جنین در زنان باردار با استفاده از متیل فنیدات در دوران بارداری در نظر گرفته شود.

البته برخی دیگر از داده های موجود برای متیل فنیدیت نشان می دهد که در صورت استفاده در دوزهای درمانی، خطر ناهنجاری افزایش نمی یابد. با این حال، این نوزادان ممکن است در معرض افزایش خطر تولد با وزن کم یا زایمان زودرس باشند. این احتمال وجود دارد که این پیامدهای نامطلوب در زنانی که دوزهای بسیار بالایی از محرک مصرف می ‌کنند، خطر بیشتری داشته باشد.

از سوی دیگر به دلیل عدم جزئیات در مورد دوز و مدت قرار گرفتن در معرض استفاده از دارو، مصرف همزمان سایر داروها و سایر عواملی که ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارند، این موارد نمی توانند خطرات مرتبط با دارو را به صورت قطع و یقین، مشخص یا رد کنند.

بنابراین مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا میزان دقیقتری از خطرات این پیامدها در زنانی که از دوزهای درمانی محرک استفاده می کنند را تعیین نماید.