مهمترین دلایل مکیدن انگشت در نوزادان

مکیدن انگشت در نوزادان می تواند دلایل متعددی داشته باشد. ما در این مطلب قصد داریم به بررسی دلایل مکیدن انگشت نوزاد و همچنین عوارض مکیدن انگشت نوزاد بپردازیم. در ادامه همراه ما باشید.

مکیدن انگشت در نوزادان

مکیدن شست می تواند عادتی سخت برای کودک باشد که باید آن را ترک کند. درک کنید که چه کاری می توانید انجام دهید تا به کودک خود کمک کنید مکیدن انگشت شست خود را متوقف کند.

مکیدن شست یک عادت رایج در بین کودکان است. با این حال، ممکن است در برخی مواقع فکر کنید، می تواند عادتی مضر باشد.

دلایل مکیدن انگشت در نوزادان

نوزادان دارای تمایل طبیعی برای مکیدن هستند که می تواند باعث شود شست یا انگشتان خود را در دهان خود قرار دهند. گفته می شود گاهی حتی قبل از تولد نیز این کار را انجام می دهند. از آنجایی که مکیدن شست باعث می شود نوزادان احساس امنیت کنند، برخی از نوزادان ممکن است  عادت به مکیدن انگشت در زمانی که نیاز به آرامش دارند یا به هنگام خواباندان، پیدا نمایند.

مکیدن انگشت معمولاً چقدر طول می کشد؟

بسیاری از کودکان مکیدن شست خود را به بدون انجام درمان خاصی اغلب در سن 6 یا 7 ماهگی یا بین 2 تا 4 سالگی متوقف می کنند.

اما حتی کودکی که مکیدن انگشت شست خود را متوقف کرده است ممکن است در مواقع استرس زا به رفتار خود بازگردد.

مکیدن شست معمولاً تا زمانی که دندان‌های دائمی کودک درنیامده، نگران کننده نیست. در این مرحله، مکیدن شست ممکن است روی سقف دهان (کام) یا نحوه قرارگیری دندان‌ها تأثیر بگذارد. خطر مشکلات دندانی به تعداد دفعات، مدت زمان و شدت مکیدن انگشت شست کودک شما بستگی دارد.

اگرچه برخی از کارشناسان توصیه می‌کنند که عادت‌های مکیدن را قبل از 3 سالگی رعایت کنید، اما آکادمی اطفال آمریکا می‌گوید درمان معمولاً محدود به کودکانی است که بعد از 5 سالگی به مکیدن انگشت خود ادامه می‌دهند.

برای تشویق کودکان به ترک مکیدن انگشت چه راهی وجود دارد؟

با کودک خود در مورد مکیدن شست صحبت کنید. اگر فرزندتان بخواهد این عادت را ترک کند می تواند به شما در این موضوع کمک نماید.

گاهی اوقات عدم توجه به مکیدن انگشت برای متوقف کردن این رفتار کافی است، به خصوص اگر کودک شما از مکیدن انگشت برای جلب توجه استفاده می کند. اگر نادیده گرفتن آن موثر نیست، یکی از این تکنیک ها را امتحان کنید:

از تقویت مثبت استفاده کنید. زمانی که کودک شست را نمی مکد، او را تحسین کنید یا جوایز کوچکی مانند یک داستان اضافی قبل از خواب یا رفتن به پارک به او هدیه بدهید. اهداف قابل دستیابی را تعیین کنید، مانند مکیدن انگشت شست یک ساعت قبل از خواب. برای ثبت روزهایی که فرزندتان با موفقیت از مکیدن انگشت خودداری می کند، برچسب هایی را روی تقویم قرار دهید.

محرک هایی را  که باعث تقویت و تشدید این رفتار می شود،شناسایی کنید. اگر فرزندتان در پاسخ به استرس، انگشت شست خود را می مکد، مشکل واقعی را شناسایی کنید و از راه های دیگر مانند در آغوش گرفتن یا کلمات دلگرم کننده استفاده نمایید تا به او آرامش بدهید. همچنین ممکن است به کودک خود یک بالش یا حیوان عروسکی بدهید تا فشار دهد.

یادآوری های ملایم ارائه دهید. اگر فرزندتان بدون فکر انگشت شست خود را می مکد به جای اینکه به عنوان راهی برای جلب توجه باشد، به آرامی به او یادآوری کنید که دست از کار بکشد. فرزندتان را سرزنش نکرده و مورد انتقاد یا تمسخر قرار ندهید.

آیا دندانپزشک می تواند کمک کند؟

اگر در مورد تأثیر مکیدن انگشت شست بر روی دندان های کودک خود نگران هستید، با دندانپزشک مشورت کنید. برای برخی از بچه ها، گفتگو با دندانپزشک در مورد اینکه چرا  ترک مکیدن انگشت شست مهم است، مؤثرتر از صحبت با مادر یا پدر می باشد و لجبازی کودک را کاهش می دهد.

به ندرت، برخی از پزشکان استفاده از تکنیک های ناخوشایند را توصیه می کنند، مانند پوشاندن انگشت کودک با ماده تلخ، بانداژ کردن انگشت شست یا پوشاندن دست با جوراب در شب.

پستانک یا مکیدن شست، کدام بدتر است؟

نوزادان برای آرام کردن خود می مکند، به همین دلیل است که بسیاری از نوزادان وقتی شیشه شیر نمی‌خورند، یا پستانک ندارند به انگشت شست وابسته می شوند. برخی از والدین ضد پستانک هستند و نگران این هستند که فرزندانشان به بریس نیاز داشته باشند یا این عادت به سختی ترک شود. اگر کودک شما به پستانک عادت کرده است، پس از شش ماهگی، پستانک باید حذف شود.

مکیدن پستانک هنگام خواب ممکن است خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را در کودک کاهش دهد.

نکته مهم بعدی که باید بدانید، این است که هیچ کدام کامل نیستند. پستانک می تواند خطر عفونت گوش را افزایش دهد، اما مکیدن انگشت شست می تواند میکروب ها را به دهان کودک شما اضافه کند.

شست ها نگهداری کمتری دارند، زیرا نوزادان می دانند چگونه آنها را در تاریکی پیدا کنند. بعضی از نوزادان در نیمه های شب وقتی پستانک می افتد گریه می کنند.

سعی کنید پستانک را در گهواره نگه دارید و استفاده از آن را به چرت زدن و شب محدود کنید. 

هرگز پستانک را روی بند ناف یا نخی دور گردن کودک خود قرار ندهید. این یک خطر خفگی دارد.

اگر کودک شما از پستانک استفاده می کند و چندین عفونت گوش داشته است، آن را به تدریج حذف کنید تا از مشکلات اضافی گوش جلوگیری کنید.

هنگامی که کودک شما شروع به خوردن غذای جامد می کند، بیشتر احتمال دارد که دچار بثورات شود. با تعویض مکرر پوشک آنها از این امر جلوگیری کنید.

با کوتاه کردن هفتگی ناخن به کودک خود کمک کنید از خراشیدگی جلوگیری کند.

ارتباط مکیدن انگشت با مشکلات و آسیب های دندان شیری چیست؟

اگر نگران مکیدن انگشت کودکتان هستید، در این قسمت همراه ما باشید. تا زمانی که کودک شما حدوداً 5 ساله شود، هیچ خطری در ارتباط با مکیدن انگشت وجود ندارد، بنابراین بهتر است قبل از آن مکیدن انگشت در کودک تان را از بین ببرید.

عوارض مکیدن انگشت نوزاد

در این قسمت همراه ما باشید تا دررابطه با عوارض مکیدن انگشت نوزاد با شما صحبت کنیم.

1. مال اکلوژن

جدی ترین عوارض جانبی دائمی مکیدن انگشت، انواع مال اکلوژن دندانی است. مال اکلوژن یک اصطلاح طبقه بندی شده است که ناهماهنگی دندان را توصیف می کند. دو مورد از رایج ترین انواع مال اکلوژن ناشی از مکیدن شست، اپن بایت و اوربایت هستند که در قسمت بعدی به آنها خواهیم پرداخت.

اپن بایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های جلویی بالا و پایین به سمت بیرون هدایت شوند. این ناهماهنگی به این معنی است که دندان‌های جلو حتی با دهان کودک شما کاملاً بسته نمی‌شوند.

اپن بایت ممکن است در آینده نیاز به اصلاح ارتودنسی داشته باشد یا ممکن است سایر ناهنجاری های دندانی را که نیاز به درمان ارتودنسی دارند، پیچیده کند.

2. اوربایت

مانند مال اکلوژن اپن بایت، اوربایت زمانی رخ می دهد که دندان ها به سمت بیرون هدایت شوند. با این حال، در پیکربندی اوربایت، این ناهماهنگی به دندان‌های جلویی بالا محدود می‌شود. این ناهماهنگی به این معنی است که وقتی دهان کودک شما بسته است، دندان‌های بالایی روی دندان‌های پایینی می‌پوشند نه اینکه دندان‌های بالا و پایین به طور معمول با هم تماس داشته باشند.

مال اکلوژن اوربایت می تواند شکل صورت و لبخند را تحت تاثیر قرار دهد. افراد مبتلا به اوربایت شدید ممکن است برای اصلاح این مشکل نیاز به درمان ارتودنسی گسترده داشته باشند.

در برخی موارد، بیماران مبتلا به اوربایت ممکن است نیاز به درمان با هدگیر و سایر وسایل ارتودنسی جایگزین داشته باشند، زیرا دندان‌های روی هم می‌توانند از قرار دادن صحیح  براکت‌های فلزی سنتی جلوگیری کنند.

3. مشکلات پوستی

کودکانی که شست خود را در طول سال ها می مکند ممکن است مشکلات پوستی ناراحت کننده یا جدی را روی انگشت شست مورد علاقه خود تجربه کنند. پوست هنگامی که در معرض رطوبت دهان قرار می گیرد، می تواند در برابر آسیب های دیگر آسیب پذیرتر شود. در برخی موارد، پوست ممکن است ترک بخورد یا خونریزی کند و دست‌های کودک شما را در برابر عفونت آسیب‌پذیر کند.

انگشت شست ممکن است شروع به پینه بستن کند. علاوه بر این، فشار و رطوبت ناشی از مکیدن انگشت ممکن است باعث رشد درونی یا لایه برداری شود.

اگر کودک شما به دلیل مکیدن شست دچار مشکلات پوستی بزرگی شد، ممکن است لازم باشد با بانداژ کردن شست آسیب‌دیده، قرار دادن یک دستکش انگشت پزشکی روی انگشت، یا محافظت از انگشت شست، از این رفتار جلوگیری کنید.

4. نقص گفتار

از آنجایی که مکیدن شست بر رشد دندان‌ها، فک و کام تأثیر می‌گذارد، این عادت می‌تواند نحوه غذا خوردن و صحبت کردن کودک شما را نیز تغییر دهد. مکیدن شست ممکن است باعث لجبازی و سایر اختلالات گفتاری شود، از جمله ناتوانی در تلفظ صداهای صامت.

بدون مراقبت صحیح از دندان، حتی گفتار درمانی با کیفیت بالا ممکن است این موانع را به طور کامل اصلاح نکند، زیرا تغییر شکل صداها تا حدی به دلیل شکل دندان های کودک شما نسبت به زبان او ایجاد می شود.

اختلالات گفتاری ممکن است برقراری ارتباط مؤثر را برای فرزند شما دشوارتر کند. بسیاری از کودکان مبتلا به اختلالات گفتاری نیز سطوح بالایی از ناامیدی، عصبانیت و احساس انزوا را تجربه می کنند. در این موارد استفاده از خدمات مشاوره کودک ضروری است.

5. مسائل اجتماعی

حتی قبل از اینکه مکیدن انگشت کودک شما به یک تهدید واقعی و فعلی برای رشد دندان کودک شما تبدیل شود، این عادت ممکن است باعث ایجاد مشکلات اجتماعی نیز گردد. کودکانی که در مکان های عمومی شست خود را می مکند ممکن است هدف تمسخر همسالان خود قرار گیرند. در حالی که مکیدن شست یک عادت عادی دوران کودکی است، اما هر چه کودک شما بزرگتر می شود، دیگران ممکن است او را به خاطر ادامه این عادت بیشتر قضاوت کنند.

مکیدن انگشت برای بسیاری از کودکان پاسخی ناخودآگاه به استرس یا کسالت است.

همانطور که برای کمک به کودک خود برای توقف مکیدن انگشت تلاش می کنید، مهم است که به یاد داشته باشید که این عادت هیچ مشکل فیزیولوژیکی یا رشدی را نشان نمی دهد. کودک شما ممکن است برای ترک این عادت به کمک شما و کمک دندانپزشک یا متخصص اطفال نیاز داشته باشد. با این حال، از بین بردن رفتار مکیدن شست هدفی است که می‌توانید در طول زمان برای رسیدن به آن تلاش کنید و هدفی است که باید از طریق تقویت مثبت به جای تنبیه به دست آید.

در کودکانی که دندان دائمی ندارند، مکیدن شست معمولا بی ضرر است. همانطور که دندان های شیری کودک شما شروع به افتادن کرده و دندان های دائمی او شروع به رشد می کنند، باید کودک خود را تشویق کنید تا به روش های دیگر روی آورد. اگر کودک شما با این مسائل دست و پنجه نرم می کند، پیشنهاد ما استفاده از خدمات مشاوره تلفنی کودک است.

خلاصه مطلب

ما در این مطلب سعی کردیم به بررسی  دلایل مکیدن انگشت در نوزادان و این که برای برطرف کردن آن چه راه هایی وجود دارد، بپردازیم. در صورتی که پس از مطالعه این مطلب نیاز به اطلاعات بیشتری در خصوص عوارض مکیدن انگشت نوزاد داشتید، می توانید با کارشناسان ما تماس بگیرید.