خشونت علیه کودکان
خشونت علیه کودکان

انواع خشونت علیه کودکان + پیشگیری از آن

خشونت علیه کودکان از جمله تلخ ترین و جدی ترین معضلات دنیای امروز ماست. به دلیل اهمیت این موضوع ما در ادامه این مطلب قصد داریم به بررسی تاثیر خشونت بر کودکان و همچنین، انواع خشونت علیه کودکان بپردازیم. علاوه بر همه این موارد، پیشگیری از خشونت علیه کودکان نیز بسیار مهم است و به کاهش آثار و عوارض این پدیده اجتماعی کمک بسیاری خواهد کرد.

خشونت علیه کودکان چه مواردی را شامل می شود؟

خشونت علیه کودکان شامل همه اشکال خشونت علیه افراد زیر ۱۸ سال است، خواه توسط والدین یا سایر مراقبین، همسالان، دوستان یا غریبه ها انجام شود.

در سطح جهان تخمین زده می شود که در سال گذشته بیش از ۱ میلیارد کودک ۲ تا ۱۷ ساله خشونت فیزیکی، جنسی یا عاطفی یا بی توجهی را تجربه کرده اند.

تجربه خشونت در دوران کودکی بر سلامت و رفاه مادام العمر تأثیر می گذارد.

شواهد از سراسر جهان نشان می دهد که می توان از خشونت علیه کودکان جلوگیری کرد.

 خشونت علیه کودکان

بیشتر خشونت علیه کودکان شامل حداقل یکی از شش نوع اصلی خشونت بین فردی است که در مراحل مختلف رشد کودک رخ می دهد.

بدرفتاری (از جمله مجازات خشونت آمیز) شامل خشونت فیزیکی، جنسی و روانی/عاطفی است. بی‌توجهی به نوزادان، کودکان و نوجوانان توسط والدین، مراقبان و دیگر شخصیت‌های معتبر، اغلب در خانه و همچنین در محیط‌هایی مانند مدارس و پرورشگاه‌ها انجام می شود.

قلدری (از جمله قلدری سایبری) یک رفتار پرخاشگرانه ناخواسته توسط یک کودک دیگر یا گروهی از کودکان است که نه خواهر و برادر هستند و نه در رابطه عاشقانه با قربانی هستند. این شامل آسیب های جسمی، روانی یا اجتماعی مکرر است و اغلب در مدارس و سایر مکان هایی که کودکان در آن جمع می شوند اتفاق می افتد.

خشونت جوانان در بین کودکان و بزرگسالان جوان بین ۱۰ تا ۲۹ سال متمرکز است، اغلب در محیط های اجتماعی بین آشنایان و غریبه ها رخ می دهد، شامل قلدری و حمله فیزیکی با یا بدون سلاح (مانند اسلحه و چاقو) است و ممکن است شامل خشونت گروهی باشد.

خشونت شریک صمیمی (یا خشونت خانگی) شامل خشونت فیزیکی، جنسی و عاطفی توسط یک شریک صمیمی یا شریک قبلی است. اگرچه مردان نیز می توانند قربانی شوند، خشونت شریک صمیمی به طور نامتناسبی بر زنان تأثیر می گذارد. معمولاً در مورد دختران در ازدواج های کودکان و ازدواج زود هنگام/اجباری رخ می دهد.

خشونت جنسی شامل تماس جنسی بدون رضایت کامل یا تلاش شده و اعمال ماهیت جنسی بدون تماس است. اعمال قاچاق جنسی علیه کسی که قادر به رضایت یا امتناع نیست.

خشونت عاطفی یا روانی شامل محدود کردن حرکات کودک، تحقیر، تمسخر، تهدید و ارعاب، تبعیض، طرد و سایر اشکال غیر فیزیکی رفتار خصمانه است.

هنگامی که علیه دختران یا پسران به دلیل جنسیت بیولوژیکی یا هویت جنسی آنها انجام می شود، هر یک از این انواع خشونت می تواند خشونت مبتنی بر جنسیت نیز باشد.

تاثیر خشونت بر کودکان

تاثیر خشونت علیه کودکان

خشونت علیه کودکان تأثیرات مادام العمری بر سلامت و رفاه کودکان، خانواده ها، جوامع و ملت ها دارد. خشونت علیه کودکان می تواند:

منجر به مرگ می شود. قتل، که اغلب شامل سلاح هایی مانند چاقو و اسلحه گرم است، یکی از چهار علت اصلی مرگ در نوجوانان است و پسران بیش از ۸۰ درصد از قربانیان و مجرمان را تشکیل می دهند.

منجر به صدمات شدید شود. به ازای هر قتل، صدها قربانی عمدتاً مرد خشونت جوانان وجود دارد که به دلیل درگیری فیزیکی و ضرب و جرح جراحات می‌شوند.

اختلال در رشد مغز و سیستم عصبی. قرار گرفتن در معرض خشونت در سنین پایین می تواند رشد مغز را مختل کند و به سایر بخش های سیستم عصبی و همچنین سیستم غدد درون ریز، گردش خون، اسکلتی- عضلانی، تولیدمثلی، تنفسی و ایمنی آسیب برساند و عواقب مادام العمر داشته باشد. به این ترتیب، خشونت علیه کودکان می تواند بر رشد شناختی تأثیر منفی بگذارد و منجر به افت تحصیلی و شغلی شود.

منجر به رفتارهای مقابله ای منفی و مخاطره آمیز سلامتی می شود. کودکانی که در معرض خشونت و سایر ناملایمات قرار می گیرند به طور قابل ملاحظه ای بیشتر احتمال دارد که سیگار بکشند، از الکل و مواد مخدر سوء استفاده کنند و رفتارهای جنسی پرخطر داشته باشند. آنها همچنین دارای میزان بالاتری از اضطراب، افسردگی، سایر مشکلات سلامت روان و خودکشی هستند.

منجر به حاملگی ناخواسته، سقط جنین القایی، مشکلات زنان و زایمان و عفونت های مقاربتی از جمله HIV می شود.

تاثیر فرصت ها و نسل های آینده. کودکانی که در معرض خشونت و سایر ناملایمات قرار می‌گیرند بیشتر احتمال دارد تحصیل را ترک کنند، در یافتن و حفظ شغل مشکل دارند و در معرض خطر بیشتری برای قربانی شدن و یا ارتکاب خشونت بین‌فردی و خودگردان قرار دارند، که به موجب آن خشونت علیه کودکان می‌تواند روی نسل بعدی تاثیر بگذارد.

عوامل خطر خشونت علیه کودکان

خشونت علیه کودکان یک مشکل چندوجهی است که موارد بسیاری به عنوان عوامل خطر آن محسوب می شود.

سطح فردی:

جنبه های بیولوژیکی و شخصی مانند جنس و سن

سطوح تحصیلی پایین تر

درآمد کم

داشتن معلولیت یا مشکلات سلامت روان

شناسایی به عنوان لزبین، همجنس گرا، دوجنسه یا ترنس

استفاده مضر از الکل و مواد مخدر

سابقه مواجهه با خشونت

سطح روابط نزدیک:

فقدان پیوند عاطفی بین فرزندان و والدین یا مراقبان

شیوه های فرزندپروری ضعیف

اختلال در عملکرد خانواده و جدایی

ارتباط با همسالان بزهکار

شاهد خشونت بین والدین یا مراقبین

ازدواج زودهنگام یا اجباری

سطح جامعه:

فقر

تراکم جمعیت بالا

انسجام اجتماعی پایین و جمعیت گذرا

دسترسی آسان به الکل و سلاح گرم

غلظت بالای باندها و خرید و فروش غیرقانونی مواد مخدر.

هنجارهای اجتماعی و جنسیتی که فضایی را ایجاد می کند که در آن خشونت عادی می شود.

سیاست های بهداشتی، اقتصادی، آموزشی و اجتماعی که نابرابری های اقتصادی، جنسیتی و اجتماعی را حفظ می کند.

پیشگیری از خشونت علیه کودکان

می توان از خشونت علیه کودکان جلوگیری کرد. پیشگیری و پاسخ به خشونت علیه کودکان مستلزم این است که تلاش‌ها به طور سیستماتیک به عوامل خطر و محافظت در هر چهار سطح خطر مرتبط (فرد، رابطه، اجتماع، جامعه) رسیدگی شود.

تحت رهبری سازمان جهانی بهداشت،هفت استراتژی برای پایان دادن به خشونت علیه کودکان را توسعه داده و تأیید کرده است.

این هفت استراتژی عبارتند از:

اجرای قوانین (به عنوان مثال، ممنوعیت انضباط خشونت آمیز و محدود کردن دسترسی به الکل و سلاح گرم).

تغییر هنجارها و ارزش ها (به عنوان مثال، تغییر هنجارهایی که سوء استفاده جنسی از دختران یا رفتار پرخاشگرانه در بین پسران را تایید می کند).

حمایت والدین و مراقبین (به عنوان مثال، ارائه آموزش والدین به والدین جوان).

درآمد و تقویت اقتصادی (مانند تامین مالی خرد و آموزش برابری جنسیتی)؛

ارائه خدمات پاسخگویی (به عنوان مثال، اطمینان از اینکه کودکانی که در معرض خشونت قرار می گیرند می توانند به مراقبت های اضطراری موثر دسترسی داشته باشند و حمایت روانی اجتماعی مناسبی دریافت کنند).

آموزش مهارت های زندگی (مانند اطمینان از حضور کودکان در مدرسه و ارائه آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی).

انواع خشونت علیه کودکان

انواع خشونت علیه کودکان

۴ نوع خشونت علیه کودکان وجود دارد که شامل خشونت فیزیکی، جنسی، عاطفی و بی توجهی می شود.

خشونت جسمی

خشونت جسمی زمانی اتفاق می افتد که کودک صدمه دیده یا مجروح شده باشد و این یک تصادف نیست. آزار جسمی همیشه آثار یا جراحات قابل مشاهده ای بر جای نمی گذارد.

سوء استفاده فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ضربه زدن
  • تکان دادن
  • خفگی
  • خفه کردن
  • پرتاب کردن
  • گاز گرفتن
  • مسمومیت

علائم آزار جسمی

نشانه‌هایی مبنی بر اینکه ممکن است آزار جسمی رخ دهد شامل موارد زیر است، اما توجه به این نکته ضروری است که این موارد لزوماً نشانه‌های سوء استفاده نیستند و ممکن است به دلایل دیگری رخ دهند.

سیاهی چشم های بدون دلیل، استخوان های شکسته، کبودی، نشانه گازگرفتگی یا سوختگی

اعتراض یا گریه کردن زمان رفتن به یک مکان خاص اعم از خانه یا مدرسه، یا مکان دیگری که ممکن است سوء استفاده شود.

به نظر می رسد که از یک فرد خاص می ترسد.

پوشیدن لباس های نامناسب، به عنوان مثال، آستین بلند در تابستان، برای پوشاندن جراحات.

خشونت از نوع سوء استفاده جنسی

سوء استفاده جنسی از کودک زمانی اتفاق می افتد که یک بزرگسال، نوجوان یا کودک از قدرت یا اختیار خود برای مشارکت دادن کودک دیگری در فعالیت جنسی استفاده کند.

علائم سوء استفاده جنسی

علائمی که در کودک ممکن است نشان دهنده سوء استفاده جنسی باشد عبارتند از:

صحبت کردن در مورد آزار جنسی

نشان دادن دانش یا رفتار جنسی که فراتر از سن و سال اوست

کناره گیری از دوستان و دیگران

فرار از خانه

دوری از یک فرد خاص

کابوس دیدن

خیس کردن رختخواب

تغییرات در خلق و خو یا اشتها

بارداری یا داشتن یک بیماری مقاربتی

علائم فیزیکی که ممکن است نشان دهنده سوء استفاده جنسی باشد عبارتند از: مشکل در راه رفتن یا نشستن.

سوء استفاده جنسی معمولاً شامل کسی می شود که کودک او را می شناسد. اغلب به کودک گفته می شود که این رابطه را مخفی نگه دارد. اگر به کسی بگویند ممکن است آنها را تهدید کنند که اتفاق بدی می افتد.

اثرات درازمدت سوء استفاده شامل تنهایی، انزوا و عزت نفس پایین است.

خشونت عاطفی

خشونت عاطفی زمانی اتفاق می افتد که با کودک به گونه ای رفتار شود که بر رشد اجتماعی، عاطفی یا فکری او تأثیر منفی بگذارد.

سوء استفاده عاطفی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  • طرد شدن
  • صدا زدن، مسخره کردن یا قلدری کردن
  • فریاد زدن
  • انتقاد
  • گوشه گیری یا حبس کردن کودک برای مدت طولانی
  • قرار گرفتن در معرض خشونت خانگی و خانوادگی

تجربه خشونت خانگی و خانوادگی نیز می تواند منجر به آسیب عاطفی شود. کودکی که خشونت را در خانه تجربه می کند بیشتر در معرض خطر عدم برآورده شدن نیازهای اساسی خود از جمله نیازهای حفاظتی و مراقبتی است.

علائم سوء استفاده عاطفی

برخی از این علائم ممکن است نشان دهند که کودک در حال تجربه آزار عاطفی است:

گوشه گیر، مضطرب یا ترسیده به نظر می رسند.

نشان دادن افراط در رفتار، به عنوان مثال، تبعیت، انفعال، یا پرخاشگری.

عدم دلبستگی به والدین یا مراقب.

رفتار نامناسب برای سن، به عنوان مثال، مکیدن انگشت شست.

پیشگیری از خشونت علیه کودکان

 کودک آزاری چقدر شایع است؟

در سال ۲۰۱۹، خدمات محافظت از کودکان، ۴.۴ میلیون مراجعه به دلیل بدرفتاری ادعایی با ۷.۹ میلیون کودک دریافت کرد. اکثر گزارش‌ها از سوی متخصصان، مانند کارکنان آموزش و پرورش، کارکنان حقوقی و مجری قانون، پرسنل پزشکی و کارکنان خدمات اجتماعی می‌آیند. با این حال، دوستان، همسایگان و خویشاوندان ۱۵.۷ درصد مواقع را گزارش کردند.

هر کودکی مستعد کودک آزاری است و متأسفانه اگر کودکی یک نوع آزار را تجربه کند، ممکن است نوع دیگری را نیز تجربه کرده باشد.

خلاصه مطلب

خشونت علیه کودکان، موضوع مورد بحث ما در این مطلب بود. علاوه بر موضوع خشونت علیه کودکان، ما تاثیر خشونت بر کودکان و انواع خشونت علیه کودکان را بررسی کردیم. همچنین، جزییات نحوه پیشگیری از خشونت علیه کودکان نیز بررسی گردید. در صورتی که در این مورد نیاز به کمک یا مشاوره داشتید، می توانید با کارشناسان ما در تماس باشید.

آیا سازمان مشخصی در ایران برای گزارش خشونت علیه کودکان وجود دارد؟

در ایران می توانید از پلیس کمک بگیرید.

نشانه های خشونت علیه کودکان چیست؟

برای خشونت علیه کودکان نشانه های متفاوتی وجود دارد که در متن اشاره شده است.

آیا خشونت علیه کودکان تنها محدود به خشونت فیزیکی است؟

خیر می تواند شامل خشونت عاطفی، جنسی و … باشد.

۵/۵ - (۲ امتیاز)

همچنین ببینید

مشاوره رایگان

سامانه مشاوره رایگان روانشناسی شبانه روزی + شروع مشاوره!

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با مشاور