بایدها و نبایدهای ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی

آیا ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی می تواند دردسر آفرین باشد؟ زوجینی که همسر آن ها دچار این اختلال است، با چه مشکلاتی در زندگی مشترک دست و پنجه نرم می کنند؟ قبل از پاسخ به این سوال باید دید که اسکیزوفرنی چیست و چه خصوصیاتی دارد، چرا که اختلالات این چنینی هنوز هم برای بسیاری از افراد ناشناخته می باشند. در این صورت بهتر می توان با رایج ترین نکات ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی آشنا شد.

اگر می خواهید در این باره اطلاعات بیشتری داشته باشید، توصیه می کنیم که در ادامه با ما همراه باشید. زیرا قصد داریم تا علاوه بر ذکر باید ها و نباید های ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی ، مواردی را درباره نحوه برخورد و درمان اینگونه بیماران یادآور شویم. همچنین، چنانچه نیازمند راهنمایی و مشاوره اختصاصی می باشید، می توانید با کارشناسان ما تماس گرفته و صحبت کنیم.

چرا ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی مشکل ساز است؟

اسکیزوفرنی نوعی اختلال روانی جدی است که در آن فرد واقعیت را غیر عادی تفسیر می کنند. این اختلال ممکن است منجر به ترکیبی از توهمات، اوهام، تفکر و رفتار بسیار بی نظمی شود که عملکرد روزانه را مختل می کند.

نمی توان گفت که همه افراد دارای اسکیزوفرنی خطرناک هستند، اما حقیقت این است که آن ها به درمان مادام العمر نیاز دارند. درمان زود هنگام می تواند به کنترل بروز علائم جدی کمک کند، زیرا مبتلایان معمولا رفتارهای پیش بینی نشده ایی از خود نشان می دهند که ممکن است نه تنها شخص بلکه خانواده و جامعه را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

البته برخی از افراد به دلیل عدم آگاهی علائم اختلال دو قطبی این دو را اشتباه گرفته و تصور می کنند که علائم یکسانی دارند. در حالی که اگر به مقاله تفاوت اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی مراجعه کنید، خواهید دید که چه تفاوت هایی بین آن ها وجود دارد. در ادامه به طور انحصاری خواهیم دید که اسکیزوفرنی چیست و علائم افراد دارای اسکیزوفرنی را مرور می کنیم.

علائم افراد دارای اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی به طور معمول در اواخر سال های نوجوانی تا اوایل دهه سی تشخیص داده می شود و غالبا در مردان (اواخر بلوغ – اوایل دهه بیست) زودتر از زنان (اوایل دهه بیست – اوایل دهه سی) ظهور می کند. تشخیص اسکیزوفرنی اغلب در ابتدا به صورت روان پریشی رخ می دهد.

تغییرات تدریجی در تفکر، خلق و خو و عملکرد اجتماعی غالبا قبل از اولین روان پریشی شروع می شود که معمولاً از اواسط بلوغ می باشد. اسکیزوفرنی می تواند در کودکان کوچکتر نیز رخ دهد، اما قبل از اواخر بلوغ به ندرت رخ دهد.

علائم افراد دارای اسکیزوفرنی به طور کلی به سه دسته زیر تقسیم می شود:

علائم روان پریشی شامل تغییر ادراک (به عنوان مثال، تغییر در بینایی، شنوایی، بو، لمس و چشایی)، تفکر غیر عادی و رفتارهای عجیب و غریب است. افرادی که علائم روان پریشی دارند، ممکن است احساس واقعیت را از دست بدهند و خود و جهان را به روشی تحریف شده تجربه کنند. این افراد به طور کلی علائم زیر را نشان می دهند:

توهماتی همچون شنیدن صدا یا دیدن چیزهایی که وجود خارجی ندارند

هذیان، یعنی عقایدی که واقعیت های عینی آنها را تأیید نمی کند

اختلال فکر، که شامل تفکر غیرمعمول یا گفتار بی نظم است

علائم منفی شامل از دست دادن انگیزه، بی علاقگی یا عدم لذت از فعالیت های روزمره، کناره گیری اجتماعی، مشکل در نشان دادن احساسات و مشکل در عملکرد طبیعی می باشد

کاهش انگیزه و مشکل برنامه ریزی، شروع و فعالیت های پایدار

کاهش احساس لذت در زندگی

علائم شناختی اعم از مشکلات توجه ، عدم تمرکز و حافظه. برای علائم برخی از افراد دارای اسکیزوفرنی خفیف است، اما برای برخی دیگر برجسته تر می باشند. این افراد در فعالیت هایی مانند دنبال کردن مکالمات، یادگیری چیزهای جدید یا به خاطر سپردن قرارها مشکل دارند

مشکل در پردازش اطلاعات و از دست دادن مهارت تصمیم گیری

مشکل در استفاده از اطلاعات

در ادامه با جزئیات بیشتری این نشانه ها را مرور می کنیم تا از این طریق نکات ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی را بهتر درک نمائید.

هذیان

هذیان ها اعتقادات غلطی هستند که بر اساس واقعیت بنا نشده اند. به عنوان مثال، فکر می کنید که دیگران به شما آسیب می رساند یا مورد آزار و اذیت قرار می گیرید. این افراد فکر می کنند توانایی یا شهرت استثنایی داشته و شخص دیگری عاشق آن هاست ( مانند آنچه که در جنون جنسی اتفاق می افتد). همچنین، ممکن است تصور کنند که یک فاجعه بزرگ در شرف وقوع است.

علاوه بر این، در بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی توهم رخ می دهد. توهم معمولاً شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که وجود ندارند. با این حال، افراد دارای اسکیزوفرنی تمام قدرت و تأثیر یک تجربه طبیعی را احساس می کنند. توهم می تواند در هر یک از حواس باشد، اما شنیدن صدا رایج ترین آن هاست.

تفکر بی نظم (گفتار)

یکی از علائم افراد دارای اسکیزوفرنی، مختل شدن ارتباطات است. بطوری که ممکن است کلمات را به شکلی بی معنا و نامفهوم در کنار یکدیگر قرار دهند. این پدیده به عنوان سالاد کلمات شناخته می شوند.

رفتار و حرکات بسیار بی نظم یا غیرطبیعی

 این مشکل می تواند از حرکات کودکانه تا تحریک غیرقابل پیش بینی متغیر باشد. در افراد دارای اسکیزوفرنی، رفتار بر روی یک هدف خاص متمرکز نیست، بنابراین انجام وظایف برایشان دشوار است. این رفتار می تواند شامل مقاومت در برابر دستورالعمل ها، حالت نامناسب یا عجیب، عدم پاسخ کامل یا حرکت بی فایده و بیش از حد باشد.

به عنوان مثال، همانند بسیاری از انواع اختلالات، ممکن است فرد از بهداشت شخصی خود غافل شده یا فاقد احساسات بنظر آید ( مثلا، تماس چشمی برقرار نمی کند، حالات صورت را تغییر نمی دهد یا به صورت یکنواخت صحبت نمی کند). همچنین، ممکن است فرد به فعالیت های روزمره علاقه خود را از دست بدهد، از نظر اجتماعی کناره گیری کند یا توانایی تجربه لذت را نداشته باشد. البته علائم می توانند از نظر نوع و شدت در طول زمان متفاوت باشند.

علائم مردان دارای اسکیزوفرنی به طور معمول از اوایل تا اواسط دهه ۲۰ شروع می شود. در زنان، این نشانه ها از اواخر دهه ۲۰ آغاز می گردد. این اختلال در کودکان و در سنین بالاتر از ۴۵ سال به ندرت دیده می شود.

علائم نوجوانان دارای اسکیزوفرنی

علائم افراد دارای اسکیزوفرنی در سنین نوجوانی مانند بزرگسالان است، اما تشخیص آن بیماری دشوارتر می باشد. اما یک سری نشانه ها در نوجوانان اسکیزوفرن متداول است که در زیر به ان ها اشاره کرده ایم.

• کناره گیری از دوستان و خانواده
• افت عملکرد در مدرسه
• مشکل خواب یا بی خوابی
• تحریک پذیری یا افسردگی
• کمبود انگیزه

همچنین، مصرف مواد تفریحی مانند انواع ماری جوانا، مت آمفتامین یا LSD، گاهی اوقات می تواند علائم و نشانه های مشابهی ایجاد کند.

در مقایسه با علائم اسکیزوفرنی در بزرگسالان، نوجوانان ممکن است:

• کمتر دچار توهم می شود.
• به احتمال زیاد دچار توهم بصری خواهند شد.

افراد دارای اسکیزوفرنی چه موقع باید به پزشک مراجعه کنند؟

افراد دارای اسکیزوفرنی اغلب آگاهی ندارند که مشکل آنها از یک اختلال روانی ناشی می شود و نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

اگر فکر می کنید که یکی از نزدیکانتان مشکوک به داشتن اسکیزوفرنی است، در مورد نگرانی های خود با او صحبت کنید. اگرچه نمی توانید کسی را مجبور کنید که به دنبال کمک حرفه ایی باشد، اما می توانید شخص مورد علاقه خود را مورد تشویق و پشتیبانی قرار دهید و به یک مشاوره روانشناسی بالینی یا روانپزشک معرفی نمائید.

اگر عزیز شما برای خود یا دیگران خطری ایجاد می کند یا نمی تواند غذا، لباس یا سرپناه خود را تأمین نماید، احتمالا باید هر چه سریعتر با پزشک تماس بگیرید. در بعضی موارد، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.

افراد دارای اسکیزوفرنی و رفتار خودکشی

افکار و رفتار خودکشی در میان افراد دارای اسکیزوفرنی رایج است. اگر از نردیکانتان در معرض خطر خودکشی قرار دارد یا قبلا برای این کار اقدام کرده است، مطمئن شوید که کسی نزد او می ماند. یا در صورت لزوم فرد را به نزدیکترین اورژانس بیمارستان منتقل کنید.

علل بروز اسکیزوفرنی

مشخص نیست که چه عواملی باعث اسکیزوفرنی می شود، اما محققان بر این باورند که ترکیبی از ژنتیک، شیمی مغز و محیط در ایجاد این اختلال نقش دارد.

مشکلات مربوط به برخی عملکردهای شیمیایی مغزی، از جمله انتقال دهنده های عصبی به نام دوپامین و گلوتامات، ممکن است در اسکیزوفرنی نقش داشته باشند. مطالعات تصویربرداری عصبی قادر است تفاوت در ساختار مغز و سیستم عصبی مرکزی افراد دارای اسکیزوفرنی را نشان دهد. گرچه محققان در مورد اهمیت این تغییرات اطمینان ندارند، اما احتمال می رود که اسکیزوفرنی یک بیماری مغزی است.

عوامل تاثیر گذار در پیدایش اسکیزوفرنی

اگرچه علت دقیق اسکیزوفرنی مشخص نیست، به نظر می رسد عوامل خاصی خطر ایجاد یا تحریک اسکیزوفرنی را افزایش می دهند، از این موارد عبارتند از:

داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی

برخی از مشکلات دوران بارداری و یا هنگام تولد، مانند سوء تغذیه یا قرار گرفتن در معرض سموم یا ویروس ها که ممکن است رشد مغزی را تحت تأثیر قرار دهند.

مصرف داروهای تغییر دهنده ذهن (روانگردان یا روانگردان) در دوران نوجوانی و بزرگسالی.

اسکیزوفرنی گاهی در خانواده ها دیده می شود. با این حال، مهم است که بدانیم داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی صرفا به معنای آن نیست که سایر اعضای خانواده نیز به آن مبتلا خواهند شد. مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که بسیاری از ژن های مختلف خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش می دهند، اما هیچ ژنی به تنهایی عامل این اختلال نیست. بر این اساس، هنوز نمی توان از اطلاعات ژنتیکی برای پیش بینی ابتلا به اسکیزوفرنی استفاده کرد.

قابل توجه است که اگر اسکیزوفرنی درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات شدیدی شود که تمام حوزه های زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد. بارزترین عوارض اسکیزوغ

• اقدام به خودکشی و افکار خودکشی
• اختلالات اضطرابی و وسواس فکری عملی
• افسردگی
• سوء مصرف الکل یا داروهای دیگر از جمله نیکوتین
• ناتوانی در کار یا حضور در مدرسه
• مشکلات مالی و بی خانمانی
• ایزوله سازی اجتماعی
• مشکلات بهداشتی و پزشکی
• قربانی شدن
• پرخاشگری ( گرچه غیر معمول است)

محیط

 دانشمندان فکر می کنند که ژنتیک و محیط در پیشرفت اسکیزوفرنی نقش دارند. عوامل محیطی که ممکن است در این امر دخیل باشند شامل زندگی در فقر، استرس و اضطراب، و قرار گرفتن در معرض ویروس یا مشکلات غذایی قبل از تولد است.

ساختار و عملکرد مغز

 دانشمندان تصور می کنند که تفاوت در ساختار مغز، عملکرد و فعل و انفعالات میان پیام رسان های شیمیایی (انتقال دهنده های عصبی نامیده می شود) ممکن است در ایجاد اسکیزوفرنی نقش دارند.

به عنوان مثال، در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در حجم اجزای خاص مغز، نحوه اتصال، همکاری مناطق مغز و انتقال دهنده های عصبی همچون دوپامین، تفاوت هایی وجود دارد. تغییراتی در مغز افراد دارای اسکیزوفرنی در دوران بلوغ اتفاق می افتد که ممکن است آن ها در معرض آسیب قرار داده و باعث بروز دوره های روان پریشی شود.

جلوگیری از اسکیزوفرنی

هیچ راه مطمئن و قطعی برای جلوگیری از اسکیزوفرنی وجود ندارد. اما رعایت برنامه درمانی می تواند به جلوگیری از عود یا بدتر شدن علائم کمک کند. علاوه بر این، محققان امیدوارند كه یادگیری بیشتر در مورد عوامل خطر اسكیزوفرنی منجر به تشخیص و درمان زودتر آن شود.

روش های درمانی اسکیزوفرنی چیست؟

همانطور که اشاره شد، دلایل اسکیزوفرنی پیچیده بوده و هنوز کاملا شناخته شناسایی نشده اند. بنابراین، درمان های فعلی بر مدیریت علائم و حل مشکلات مربوط به عملکرد روزمره متمرکز است. این درمان ها عبارتند از:

داروهای ضد روان پریشی

داروهای ضد روان پریشی می توانند به کاهش شدت و دفعات علائم روان پریشی کمک کنند. آنها معمولاً روزانه به صورت قرص یا مایع مصرف می شوند.

داروهای ضد روان پریشی یک یا دو بار در ماه به صورت تزریق تجویز می شوند، که به نظر برخی از افراد مناسب تر از دوزهای خوراکی روزانه است. بیمارانی که علائم آنها با داروهای ضد روان پریشی استاندارد بهبود نمی یابد، معمولاً کلوزاپین دریافت می کنند. این افراد باید آزمایش خون معمول انجام دهند تا از یک عارضه جانبی بالقوه خطرناک را که در ۱-۲٪ بیماران مشاهده می شود، مصون بمانند.

بسیاری از اشخاصی که از داروهای ضد روان پریشی استفاده می کنند، هنگام شروع مصرف این داروها عوارضی مانند افزایش وزن، خشکی دهان، بی قراری و خواب آلودگی دارند. برخی از این عوارض با گذشت زمان فروکش می کنند، اما برخی دیگر ممکن است ادامه داشته باشند.

این امر گاهی سبب می شود که شخص مصرف داروی ضد روان پریشی را قطع کند. قطع ناگهانی دارو می تواند خطرناک باشد و علائم اسکیزوفرنی را بدتر کند. از این رو، افراد نباید بدون گفتگو با یک ارائه دهنده خدمات درمانی، مصرف داروهای ضد روان پریشی را قطع کنند.

درمان های روانی – اجتماعی

درمان شناختی رفتاری، آموزش مهارت های رفتاری، اشتغال پشتیبانی شده و مداخلات درمانی برای بهبود شناختی و رفع علائم منفی افراد دارای اسکیزوفرنی کمک می کند. ترکیب روش های درمانی و داروهای ضد روان پریشی معمولا رایج است.

درمان های روانی – اجتماعی می تواند از طریق آموزش و بهبود مهارت های مقابله ایی جهت رفع چالش های روزمره اسکیزوفرنی مفید باشد. این شیوه ها به افراد کمک کنند تا اهداف زندگی خود مانند تحصیل در مدرسه، کار یا روابط سالم را دنبال کنند. افرادی که در درمان روانی-اجتماعی منظم شرکت می کنند، احتمال عود یا بستری شدن در آنها کمتر است.

آموزش و پشتیبانی خانواده

برنامه های آموزشی برای اعضای خانواده و دوستان در مورد علائم و معالجه های اسکیزوفرنیا به همراه ارائه راهکارهای کمک به فرد مبتلا می تواند بسیار موثر باشد. خدمات مبتنی بر خانواده ممکن است به صورت فردی یا از طریق کارگاه های خانواده درمانی و گروه های پشتیبانی ارائه شود.

درمان قاطع جامعه

درمان قاطع جامعه برای افراد دارای اسکیزوفرنی که در معرض خطر بستری مکرر در بیمارستان یا بی خانمانی هستند، طراحی شده است. عناصر اصلی ACT شامل یک تیم چند رشته ای اعم از تجویز دارو، برنامه های مشترک برای اعضای تیم، ارائه خدمات مستقیم توسط اعضای تیم، تماس بیشتر با بیمار، و ارتباط با بیماران در جامعه است. ACT بستری شدن در بیمارستان و بی خانمانی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی را کاهش می دهد.

چگونه می توانم به شخصی که مبتلا به اسکیزوفرنی است کمک کنم؟

مراقبت و حمایت از عزیزان مبتلا به اسکیزوفرنی می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. مسلما پاسخ دادن به شخصی که دچار روان پریشی است دشوار است. در اینجا چند روش وجود دارد که به شما در این باره کمک می کند:

به آنها در درمان کمک کنید و آنها را به ادامه روند درمان تشویق کنید.

به یاد داشته باشید که عقاید یا توهمات برای آنها بسیار واقعی به نظر می رسد.

به آنها بگویید که همه حق دارند چیزها را به روش خود ببینند.

احترام، حمایت و مهربانی داشته باشی، بدون اینکه رفتار خطرناک یا نامناسب را تحمل کنید.

بررسی کنید که آیا گروه های پشتیبانی در منطقه شما وجود دارد یا خیر.

تشخیص افراد دارای اسکیزوفرنی

تشخیص افراد دارای اسکیزوفرنی آسان نیست. گاهی اوقات استفاده از داروهایی مثل مت آمفتامین یا LSD، می تواند علائمی شبیه اسکیزوفرنی ایجاد کند. عدم آگاهی و انکار در میان افرادی که به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند رایج است.

در حالی که هیچ آزمایش فیزیکی یا آزمایشگاهی واحدی وجود ندارد که بتواند اسکیزوفرنی را تشخیص دهد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که علائم و روند بیماری فرد را در طی شش ماه ارزیابی می کند، می توانند با اطمینان این مورد را تشخیص دهد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید سایر عوامل مانند تومورهای مغزی، بیماری های احتمالی پزشکی و سایر تشخیص های روانپزشکی مانند اختلال دو قطبی را رد کند.

چه تفاوتی بین روان پریشی و اسکیزوفرنی وجود دارد؟

روان پریشی سندرمی است که با گروهی از علائم مشخص خواهد شد. کسی که یک دوره روان پریشی را تجربه می کند در حال نبرد با واقعیت است. علائم عمده روان پریشی توهم و هذیان می باشد. توهم عبارت است از احساساتی که واقعی نیستند، مثل شنیدن صدا یا اصواتی که در دنیای واقعی وجود ندارند. شنیدن صداها یک توهم رایج است، اما توهم می تواند شامل حس شنوایی، بینایی، بویایی، چشایی یا لمس نیز باشد.

هذیان باورهای محکمی است که احتمالاً درست نیست. مثلا تصور می شود که شخصی شما را دنبال می کند و تحت نظر دارد. یا این باور وجود دارد که شما قدرت ها یا توانایی های خارق العاده ای دارید. علائم دیگر روان پریشی شامل مشکل در تمرکز، تکمیل وظایف یا تصمیم گیری است. احساس “آشفتگی” یا گیجی از دیگر علائم هستند. برخی از افراد به سختی می توانند مکالمات را دنبال کنند یا واضح صحبت نمایند.

روان پریشی حتی می تواند بر نحوه حرکت یا بیان احساسات افراد نیز تأثیر بگذارد.

گاهی سایر بیماری های روانی از جمله افسردگی، اختلال دو قطبی، زوال عقل و اختلال شخصیت مرزی منجر به روانپریشی می شوند.

روان پریشی همچنین بواسطه استرس شدید، کمبود خواب یا ضربه می تواند ایجاد شود.

افرادی که در حال استفاده یا ترک برخی از داروها هستند نیز ممکن است دچار روان پریشی شوند.

آسیب مغزی ، مشکل عصبی یا مشکل سلامتی هم در بروز این مشکل نقش دارند. بنابراین گرچه روان پریشی می تواند بخشی از اسکیزوفرنی باشد، اما منشا و ریشه های گوناگونی دارد.

فراموش نکنیم که روان پریشی و اسکیزوفرنی قابل درمان است. مهم است که در اسرع وقت کمک بگیرید.

تفاوت اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی، دو بیماری یکسان هستند که گاهی با دو نام متفاوت یاد می شوند.

چه کارهایی می توانید برای حمایت از همسر اسکیزوفرنیک خود انجام دهیم؟

بسیاری از مردم نگران این هستند که “دیوانه” برچسب گذاری شوند و به خاطر داشته باشند که اکثر اسکیزوفرنیک ها توهمات خود را واقعی و عادی می دانند و ممکن است نگرانی شما را درک نکنند. بر روی عنصر خاصی از رفتار آنها تمرکز کنید. مثلا به بهانه درمان بی خوابی اش او را نزد مشاور ببرید. این افراد متخصص با پرسیدن چند سوال و دریافت یک شناخت نسبی از مشکلات بیمار تا حد زیادی به مشکلات روانی پی می برند.

وقتی که بیمار از طریق متخصص به مشکل خود پی برد، شما می توانید نقش مهمی در پیگیری روند درمان و کمک به او داشته باشید.

برقراری ارتباط

سعی کنید بدون برچسب زدن یا ایجاد احساس گناه در افراد دارای اسکیزوفرنی ، به آن ها نزدیک شده و یک ارتباط صمیمانه برقرار کنید.

هر کاری که می تواند در کاهش استرس در زندگی روزمره موثر باشد را انجام دهید. ایجاد یک محیط حمایتی یکی از مهم ترین نکات ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی است.

در نهایت، اگر همسر اسکیزوفرنیک شما حرفهایی را می زند که به وضوح نادرست است اما آنها از صمیم قلب باور دارند، ارتباطات باید مثبت بماند. نیازی نیست که با گفته های آنها همراه شوید تا به توهمات خود ادامه دهد. اما نباید بگویید که آنها اشتباه می کنند یا بدتر از آن، توهم دارند. بهتر است به او بفهمانید که هر شخص حق دارد آنچه را که می خواهد باور کند یا نه، و اشکالی ندارد که مردم دیدگاه های مختلفی داشته باشند.

اگر همسرتان در میانه راه درمان منصرف شود یا از خوردن داروها خودداری کرد، حتما موضوع را به پزشک اطلاع دهید.

مانند همه روش های درمانی، ممکن است به محض اینکه رفتار همسرتان شروع به تثبیت می کند، دیگر اهمیت چندانی به مصرف داروها ندهید یا زمان آن ها را فراموش کنید. استفاده از تقویم یا سیستم یادآوری دیجیتال در این زمینه کمک خواهد کرد. همچنین می توانید یک ژورنال برای ثبت تغییرات خلق و خو و سوابق رفتارهای همسرتان تهیه کنید تا در صورت نگرانی با پزشک در میان بگذارید.

نسبت به مصرف الکل یا داروهای دیگر همسرتان حساس باشید، زیرا برخی از تداخل های دارویی یا مصرف مواد مخدر با بیماری های روانپریشی می تواند بسیار خطرساز باشند.

شایعترین علت عود بیماری هنگامی است که فرد مبتلا از مصرف داروی خود جلوگیری می کند. علائم عود مجدد عبارتند از:

بی خوابی

تغییر در رفتارهای معمول، مانند بهداشت شخصی

بازگشت پارانویا

الگوهای گفتاری گیج کننده یا ناتوانی در انجام یک مکالمه ساده

گیجی و خصومت

نکته: اگر به عود بیماری مشکوک هستید، سریعاً با پزشک آنها تماس بگیرید.

برای یک بحران آماده شوید

با توجه به عود بیماری، بهتر است در صورت بروز بحران در افراد دارای اسکیزوفرنی ، برنامه ریزی داشته باشید. وقتی که همسرتان در حال تخریب خانه است، زمان آن نیست که شروع به جستجوی شماره تلفن یا یافتن داروهای آنها کنید.

همه شماره تلفن های تیم پزشکی، از جمله درمانگران را همیشه در دست داشته باشید.

آدرس کلینیک یا بیمارستانی که در آن همسرتان تحت درمان قرار دارد را کاملا بلد باشید.

برنامه ای برای مراقبت از کودکان در هنگام بحران داشته باشید. حتی اگر لازم شد در صورت بحران باید سریع به خانه همسایه یا نزدیکان خود بروند.

نکته مهمی که باید در یک بحران به خاطر بسپارید این است که برای خنثی کردن آن اقدام کنید، نه اینکه آن را ملتهب کنید. محدود کردن حواس پرتی ها، کاهش سر و صدا و خلوت نمودن محیط (مثلا از مهمانان بخواهید که آنجا را ترک کنند) همه از مراحل مهم آرام سازی وضعیت است.

همه تلاش خود را انجام دهید تا احساس آرامش در محیط ایجاد شود.

سخن پایانی

باید ها و نباید های ازدواج با افراد دارای اسکیزوفرنی موضوع مورد بحث ما در این مطلب بود. ما سعی کردیم به سوال شما در رابطه با اینکه، اسکیزوفرنی چیست؟ پاسخ داده و نکات زندگی و اردواج با افراد دارای اسکیزوفرنیرا ذکر کنیم. در صورتی که پس از مطالعه این مطلب نیاز به اطلاعات بیشتری در رابطه با این موضوع داشتید، با ما تماس بگیرید.