انواع خشونت علیه زنان + علل آن

خشونت علیه زنان یکی از موضوعات تاسف بار و جدی در دنیای امروز است. به دلیل گسترده بودن این معضل و مشکلاتی که به وجود آورده است، ما تصمیم گرفتیم در این مطلب انواع خشونت علیه زنان، عوامل خشونت علیه زنان و راههای جلوگیری از خشونت علیه زنان را بررسی کنیم. در ادامه همراه ما باشید تا از جزییات این مشکل بیشتر بدانید.

خشونت علیه زنان چیست؟

تصورات نادرستی درباره خشونت علیه زنان وجود دارد، از جمله چگونگی و چرایی وقوع آن. ما باید به این باورهای غلط بپردازیم تا در پاسخ به خشونت علیه زنان و فرزندانشان موفق باشیم.

خشونت علیه زنان تنها به معنای خشونت فیزیکی نیست. این بسیار گسترده تر است و شامل آزار جنسی، عاطفی، روانی و مالی می شود. طرح ملی دو نوع اصلی خشونت علیه زنان را هدف قرار می دهد که شامل خشونت خانگی و خانوادگی و تجاوز جنسی خواهد بود.

قوانین هر ایالت و قلمرو استرالیا تعاریف خاص خود را  از خشونت علیه زنان دارند. در حالی که تعریف واحدی وجود ندارد، عناصر اصلی خشونت خانگی عبارتند از:

اعمال خشونت آمیز بین افرادی که رابطه صمیمی دارند یا داشته اند رخ می دهد.

یک الگوی رفتاری مداوم با هدف کنترل شریک زندگی از طریق ترس، به عنوان مثال با استفاده از رفتار خشونت آمیز و تهدید آمیز. در بیشتر موارد، رفتار خشونت آمیز بخشی از طیف وسیعی از تاکتیک ها برای اعمال قدرت و کنترل بر زنان و فرزندان آنهاست و می تواند هم مجرمانه و هم غیر مجرمانه باشد.

رفتار تهدیدآمیز یا خشونت آمیز می تواند شامل آزار جسمی، جنسی، عاطفی، روانی و مالی باشد.

خشونت فیزیکی می تواند شامل سیلی، هل دادن، ضربه زدن، مشت، هل دادن، پرت شدن از پله ها، لگد زدن، چرخاندن دست ها، خفگی، و سوختن یا ضربه با چاقو باشد.

آزار روانی و عاطفی می تواند شامل طیفی از رفتارهای کنترل کننده مانند کنترل امور مالی، انزوا از خانواده و دوستان، تحقیر مداوم، تهدید علیه کودکان یا تهدید به آسیب یا مرگ باشد.

سوء استفاده مالی یا اقتصادی شامل کنترل اجباری پول یا سایر دارایی های شخص دیگر است. همچنین می‌تواند شامل سرقت پول نقد، عدم اجازه دادن به قربانی برای شرکت در تصمیمات مالی یا جلوگیری از داشتن شغل قربانی باشد.

خشونت خانوادگی اصطلاح گسترده تری است که به خشونت بین اعضای خانواده و همچنین خشونت بین شرکای صمیمی اشاره دارد. این شامل همان نوع رفتارهایی است که برای خشونت خانگی توصیف شده است. همانطور که در مورد خشونت خانگی، برنامه ملی به رسمیت می‌شناسد که اگرچه فقط برخی از جنبه‌های خشونت خانوادگی جرم هستند، اما هر رفتاری که باعث شود قربانی در ترس زندگی کند غیرقابل قبول است. اصطلاح “خشونت خانوادگی” پرکاربردترین اصطلاح برای شناسایی تجربیات مردم بومی و جزیره نشینان تنگه تورس است، زیرا شامل طیف گسترده ای از روابط زناشویی و خویشاوندی است که در آن خشونت ممکن است رخ دهد.

تجاوز جنسی یا خشونت جنسی می تواند شامل تجاوز جنسی، تجاوز جنسی با ابزار، اجبار به تماشای فیلم های مستهجن یا شرکت در آن، تن فروشی اجباری و وادار شدن به رابطه جنسی با دوستان مجرم باشد.

تحقیقات نشان داده است که خشونت علیه زنان غالباً مستلزم تداوم خشونت از آزار روانی، اقتصادی و عاطفی تا خشونت فیزیکی و جنسی است.

عوامل خشونت علیه زنان چیست؟

در خصوص عوامل خشونت علیه زنان یک سری باورهای غلط وجود دارد که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد.

مردان نمی توانند خشم یا میل جنسی خود را کنترل کنند.

الکل باعث خشونت مردان می شود.

زنان اگر بخواهند می توانند شریک خشونت آمیز را ترک کنند.

تحقیقات نشان داده است که عوامل مهم خشونت علیه زنان عبارتند از:

توزیع نابرابر قدرت و منابع بین مردان و زنان؛

پایبندی به نقش‌ها و هویت‌های جنسیتی کاملاً مشخص.

نگرش هایی که خشونت را تایید یا تحمل می کنند به عنوان نقشی محوری در شکل دادن به نحوه واکنش افراد، سازمان ها و جوامع به خشونت شناخته می شوند. VicHealth پنج دسته کلیدی از نگرش های حمایتی خشونت را که از تحقیقات ناشی می شود، خلاصه کرده است. اینها شامل نگرش هایی است که:

توجیه خشونت علیه زنان، بر اساس این تصور که استفاده از خشونت توسط مرد علیه زن مشروع است.

خشونت را با نسبت دادن آن به عوامل خارجی (مانند استرس) توجیه کنید یا پیشنهاد کنید که مردان نمی توانند به طور کامل مسئول رفتار خشونت آمیز شناخته شوند (مثلاً به دلیل عصبانیت یا تمایلات جنسی).

بی اهمیت جلوه دادن تأثیر خشونت، بر اساس این دیدگاه که تأثیرات خشونت جدی نیست یا به اندازه کافی جدی نیست که اقدامات خود زنان، جامعه یا سازمان های دولتی را تضمین کند.

خشونت را با انکار جدی بودن آن، انکار وقوع آن یا انکار اینکه برخی رفتارها واقعاً خشونت آمیز هستند، به حداقل برسانید.

آمارهای مربوط به خشونت علیه زنان

برآوردهای منتشر شده توسط WHO نشان می دهد که در سراسر جهان حدود ۱ از ۳ (۳۰٪) از زنان در سراسر جهان در طول زندگی خود مورد خشونت فیزیکی ویا جنسی از طرف شریک صمیمی یا خشونت جنسی غیر شریک قرار گرفته اند.

بیشتر این خشونت، خشونت شریک جنسی است. در سراسر جهان، تقریباً یک سوم (۲۷٪) از زنان ۱۵ تا ۴۹ ساله که در یک رابطه بوده اند گزارش می دهند که مورد خشونت فیزیکی ویا جنسی توسط شریک صمیمی خود قرار گرفته اند.

خشونت می تواند بر سلامت جسمی، روانی، جنسی و باروری زنان تأثیر منفی بگذارد و ممکن است خطر ابتلا به HIV را در برخی شرایط افزایش دهد.

خشونت علیه زنان قابل پیشگیری است بخش بهداشت نقش مهمی برای ارائه مراقبت های بهداشتی جامع به زنان تحت خشونت دارد و به عنوان نقطه ورودی برای ارجاع زنان به سایر خدمات حمایتی که ممکن است نیاز داشته باشند.

تعریف خشونت علیه زنان از سازمان ملل متحد چیست؟

سازمان ملل متحد خشونت علیه زنان را این گونه تعریف می کند: «هر گونه اقدام خشونت آمیز مبتنی بر جنسیت که منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی، یا روانی به زنان شود یا ممکن است منجر به آن شود، از جمله تهدید به چنین اعمالی، اجبار یا محرومیت خودسرانه از زنان. آزادی، چه در زندگی عمومی و چه در زندگی خصوصی».

خشونت شریک صمیمی به رفتار یک شریک صمیمی یا شریک قبلی که باعث آسیب جسمی، جنسی یا روانی می شود، از جمله پرخاشگری فیزیکی، اجبار جنسی، آزار روانی و رفتارهای کنترل کننده اشاره دارد.

خشونت جنسی “هر گونه عمل جنسی، تلاش برای به دست آوردن یک عمل جنسی، یا سایر اعمالی است که علیه تمایلات جنسی یک فرد با استفاده از اجبار، توسط هر فرد بدون توجه به رابطه آنها با قربانی، در هر شرایطی انجام شود. این شامل تجاوز جنسی است که به عنوان اجبار فیزیکی تعریف می شود. یا نفوذ اجباری به فرج یا مقعد با آلت تناسلی، سایر اعضای بدن یا شیء، اقدام به تجاوز جنسی، تماس جنسی ناخواسته و سایر اشکال غیر تماسی.

عوامل مرتبط با خشونت شریک جنسی و خشونت جنسی علیه زنان

شریک صمیمی و خشونت جنسی نتیجه عواملی است که در سطوح فردی، خانواده، جامعه و جامعه گسترده تر رخ می دهد که برای افزایش یا کاهش خطر (محافظت کننده) با یکدیگر تعامل دارند. برخی با مرتکب خشونت، برخی با تجربه خشونت و برخی با هر دو مرتبط هستند.

عوامل خطر برای شریک جنسی و خشونت جنسی عبارتند از:

سطوح پایین آموزش (ارتکاب خشونت جنسی و تجربه خشونت جنسی)؛

سابقه مواجهه با کودک آزاری (ارتکاب و تجربه)؛

شاهد خشونت خانوادگی (ارتکاب و تجربه)؛

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ارتکاب)؛

استفاده مضر از الکل (ارتکاب و تجربه)؛

رفتارهای مضر مردانه، از جمله داشتن چندین شریک زندگی یا نگرش هایی که خشونت (ارتکاب) را تایید می کند.

مقام برای مردان و جایگاه پایین برای زنان.

سطح پایین دسترسی زنان به مشاغل دستمزدی؛

سطح پایین برابری جنسیتی (قوانین تبعیض آمیز و غیره).

مانند سال های گذشته، امسال نیز روز جهانی منع خشونت علیه زنان ۱۶ روز فعالیت را آغاز می کند تا در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰ به پایان برسد – روزی که روز جهانی حقوق بشر را گرامی می دارد. چندین رویداد عمومی در حال هماهنگی هستند و ساختمان‌های نمادین و مکان‌های دیدنی “نارنجی” خواهند شد تا نیاز به آینده‌ای عاری از خشونت را یادآوری کنند.

 راههای جلوگیری از خشونت علیه زنان

از هر ۳ زن، ۱ نفر در طول زندگی خود مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. در مواقع بحران، این آمار افزایش می‌یابد، همانطور که در طول همه‌گیری کووید-۱۹ و بحران‌های انسانی اخیر، درگیری‌ها و بلایای اقلیمی مشاهده شد. گزارش جدید زنان سازمان ملل بر اساس داده‌های ۱۳ کشور از زمان همه‌گیری، نشان می‌دهد که از هر ۳ زن، ۲ زن گزارش کرده‌اند که خود یا زنی که می‌شناسند، نوعی خشونت را تجربه کرده‌اند و بیشتر با ناامنی غذایی مواجه هستند. از هر ۱۰ زن فقط ۱ نفر گفته است که قربانیان برای کمک به پلیس مراجعه می کنند.

در حالی که خشونت های فراگیر و مبتنی بر جنسیت اجتناب ناپذیر نیست. می توان از آن جلوگیری کرد. توقف این خشونت با بازماندگان باورمند، اتخاذ رویکردهای جامع و فراگیر که با علل ریشه ای مقابله می کند، هنجارهای مضر اجتماعی را تغییر می دهد و زنان و دختران را توانمند می کند، آغاز می شود. با خدمات اساسی بازماندگان در سراسر بخش های پلیس، عدالت، بهداشت، و اجتماعی و تامین مالی کافی برای دستور کار حقوق زنان، می توانیم به خشونت مبتنی بر جنسیت پایان دهیم.

خلاصه مطلب

ما در این مطلب سعی کردیم به بررسی جزییات خشونت علیه زنان بپردازیم. همچنین انواع خشونت علیه زنان به علاوه، عوامل خشونت علیه زنان و راههای جلوگیری از خشونت علیه زنان نیز بررسی گردید. در صورتی که پس از مطالعه این مطلب نیاز به مشاوره در این حوزه داشتید، می توانید با کارشناسان ما تماس بگیرید.