علل به وجود آمدن بالانیت (التهاب کلاهک تناسلی)

بالانیت یک بیماری قابل درمان است که بیشتر در مردان ختنه نشده اتفاق می افتد. علائم اصلی بالانیت شامل التهاب و درد در سر آلت تناسلی است. درمان اغلب شامل کرم های ضد قارچ، آنتی بیوتیک ها، بهبود بهداشت شخصی و در برخی موارد ختنه می شود. در این مطلب در مورد علل به وجود آمدن بالانیت (التهاب کلاهک تناسلی) و راه های پیشگیری از آن صحبت خواهیم کرد و با این بیماری بیشتر آشنا خواهیم شد.

بالانیت یا التهاب کلاهک تناسلی چیست؟

بالانیت درد و التهاب (تورم و سوزش) سر آلت تناسلی است که اغلب در مردان ختنه نشده اتفاق می افتد. ختنه عملی است که برای برداشتن پوست (پوست ختنه گاه) از سر آلت تناسلی انجام می شود. بالانیت معمولاً توسط یک عفونت قارچی ایجاد می شود، اما می تواند به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی نیز باشد. باید بدانید بالانیت مسری نیست.

بالانیت چقدر شایع است؟

تخمین زده می شود که تا ۱۰٪ از مردان در طول زندگی خود به بالانیت مبتلا می شوند. بالانیت بیشتر در مردان و پسران زیر ۴ سال ختنه نشده رخ می دهد.

انواع بالانیت

بالانیت به سه نوع طبقه بندی می شود:

بالانیت (که به آن بالانیت Zoon نیز گفته می شود): این نوع اصلی بالانیت است، معمولاً مردان ختنه نشده و میانسال را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث التهاب و قرمزی سر آلت تناسلی می شود.

بالانیت سیرسینات (Circinate balanitis): این نوع بالانیت نتیجه آرتریت واکنشی است، نوعی آرتریت که در پاسخ به عفونت در بدن ایجاد می شود. بالانیت سیرسینات علاوه بر التهاب و قرمزی باعث ایجاد ضایعات (زخم) کوچک در سر آلت تناسلی می شود.

بالانیت کراتوتیک و اپیتلیوماتوز (keratotic and micaceous balanitis): این شکل بسیار نادر از بالانیت است که باعث ایجاد زگیل های ناهموار بر روی سر کلاهک آلت تناسلی می شود و مردان بالای ۶۰ سال را مبتلا می کند.

علل به وجود آمدن بالانیت

بالانیت در درجه اول مردان ختنه نشده را تحت تاثیر قرار می دهد زیرا ناحیه مرطوب و گرم زیر پوست ختنه گاه محل ایده آلی برای رشد باکتری است. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد و در مردان مبتلا به فیموز (پوست ختنه گاه سفت که به راحتی روی سر آلت تناسلی حرکت نمی کند) شایع تر است. گروه هایی که در معرض خطر بالای بالانیت هستند شامل مردانی هستند که:

• بهداشت را رعایت نمی کنند یا به صورت خیلی ضعیف رعایت می کنند. به عبارت دیگر شایع ترین علت بالانیت رعایت بهداشت ضعیف در مردان ختنه نشده است
• میانسال یا بزرگتر هستند.
• دیابت دارند، زیرا افزایش گلوکز (قند) روی پوست آنها می تواند رشد باکتری ها و قارچ ها را تحریک کند.
• چاق هستند.
• بیماری های مقاربتی دارند.
• نسبت به محرک های شیمیایی حساسیت دارند.

علل دیگر عبارتند از:

• عفونت قارچی دستگاه تناسلی (کاندیدیاز).
• بیماری های منتقله از راه جنسی.
• عفونت گال (انگل ریز نقب).
• حساسیت یا آلرژی به صابون ها یا مواد شیمیایی.
• بیماری های پوستی که باعث خارش، خشکی و پوسته پوسته شدن پوست می شوند (مانند پسوریازیس و اگزما).
• آرتریت واکنشی، نوعی آرتریت است که در پاسخ به عفونت در جایی از بدن ایجاد می شود.

علائم بالانیت چیست؟

علائم بالانیت ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند یا به تدریج ایجاد شوند. این علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:

• درد و سوزش در سر آلت تناسلی
• قرمزی یا لکه های قرمز روی آلت تناسلی.
• خارش زیر پوست ختنه گاه.
• تورم و التهاب کلاهک آلت تناسلی.
• نواحی پوست براق یا سفید روی آلت تناسلی.
• ترشحات سفید رنگ زیر پوست ختنه گاه
• بوی بد.
• ادرار دردناک.
• زخم ها یا ضایعات روی کلاهک (این علامت نادر است و با نوعی بالانیت ظاهر می شود که مردان بالای ۶۰ سال را تحت تاثیر قرار می دهد).

چگونه متوجه شویم که مبتلا به بالانیت هستیم؟

اگر در آلت تناسلی خود درد، سوزش و قرمزی دارید، ممکن است بالانیت داشته باشید. اگر ختنه نشده باشید، خطر ابتلا افزایش می یابد. برای درمان و تعیین علت ایجاد علائم به پزشک مراجعه کنید. سایر شرایط (مانند HIV و سایر بیماری های مقاربتی) می توانند باعث ایجاد بثورات و قرمزی در آلت تناسلی شوند. بنابراین مراجعه به پزشک برای آزمایش مهم است.

تشخیص بالانیت

پزشکان متخصص و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، بالانیت را با معاینه فیزیکی تشخیص می دهند تا مشخص شود که آیا عفونت باعث ایجاد علائم شما شده است یا خیر. پزشک شما ممکن است از دهانه مجرای ادرار شما (سوراخ نوک آلت تناسلی) نمونه ای برداشته و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. همچنین ممکن است آزمایش ادرار یا خون را برای بررسی دیابت و سایر عفونت ها تجویز کند.

بنابراین اگر علائم بالانیت را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک، شما را از نظر عفونت آزمایش می کند و اقدامات بهداشتی خوب را توصیه می کند.

راههای پیشگیری از بالانیت

پیشگیری از بالانیت با رعایت بهداشت مناسب آغاز می شود. برای جلوگیری از بالانیت، باید اغلب حمام کنید. وقت بگذارید و پوست ختنه گاه خود را عقب بکشید و زیر آن را تمیز کنید. همیشه هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید تا از ابتلا به یک بیماری مقاربتی که می تواند باعث بالانیت شود جلوگیری کنید.

راه های درمان بالانیت چیست؟

درمان بالانیت بستگی به این دارد که چه چیزی باعث این بیماری شده است. درمان ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

کرم‌ های ضد قارچ: اگر عفونت قارچی باعث بالانیت شود، پزشک یک کرم ضد قارچی مانند کلوتریمازول برای درمان عفونت تجویز می‌کند. شما باید کرم را بر روی سر آلت تناسلی و پوست ختنه گاه بمالید.

آنتی بیوتیک ها: اگر یک بیماری مقاربتی علت علائم شما باشد، پزشک عفونت را با آنتی بیوتیک درمان می کند. آنتی بیوتیک به نوع عفونت بستگی دارد.

بهبود بهداشت: پزشک شما توصیه می کند که اغلب زیر پوست ختنه گاه خود را بشویید و خشک کنید تا خطر عود بالانیت کاهش یابد.

مدیریت دیابت: اگر دیابت دارید، پزشک شما به شما نحوه مدیریت این بیماری را نشان می دهد.

ختنه: اگر علائم بالانیت مکرر دارید، ممکن است پزشک شما ختنه را توصیه کند. ختنه یک روش جراحی است که در آن پزشک پوست ختنه گاه پوشاننده آلت تناسلی را برمی دارد. پزشکان، این درمان را اغلب برای مردانی که پوست ختنه گاه به خصوص سفت دارند (فیموزیس) توصیه می کنند.

عوارض ناشی از بالانیت چیست؟

بالانیت درمان نشده می تواند باعث التهاب مزمن (دراز مدت) (قرمزی و تحریک) شود. التهاب پایدار می تواند باعث مشکلات سلامتی مردان شود، از جمله:

بالانوپوستیت: بالانیت می تواند منجر به بالانوپوستیت (التهاب پوست ختنه گاه و سر آلت تناسلی) شود. این فقط در مردان ختنه نشده رخ می دهد. علائم بالانوپوستیت شامل خارش، سوزش و تورم پوست ختنه گاه و سر آلت است. بالانوپوستیت بیشتر در مردان مبتلا به دیابت یا پوست ختنه گاه سفت رخ می دهد.

BXO که به آن لیکن اسکلروزوس نیز می گویند: BXO زمانی رخ می دهد که پوست روی سر کلاهک سفت شده و سفید شود. بافت سخت می تواند جریان ادرار و مایع منی را از طریق مجرای ادرار (لوله ای که به مایعات اجازه خروج از آلت تناسلی را می دهد) دشوار یا غیرممکن کند.

فیموزیس: التهاب طولانی مدت می تواند منجر به زخم در آلت تناسلی شود که می تواند باعث انقباض پوست ختنه گاه شود. پوست ختنه گاه می تواند به قدری سفت شود که نتواند روی کلاهک جمع شود.

برای کمک به کاهش علائم بالانیت چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

برای کاهش تحریک و التهاب بالانیت، باید:

اغلب حمام کنید: هر روز آلت خود را بشویید. حتما پوست ختنه گاه خود را به عقب بکشید تا بتوانید زیر آن را تمیز کنید.

از صابون های قوی خودداری کنید: سعی کنید از صابون های قوی یا لوسیون هایی که می توانند پوست شما را تحریک کنند استفاده نکنید.

خشک بمانید: بعد از ادرار کردن، ناحیه زیر پوست ختنه گاه را خشک کنید تا ادرار زیر پوست ختنه گاه گیر نکند.

بهداشت صحیح را آموزش دهید: به پسران به خصوص اگر ختنه نشده باشند، بهداشت مناسب را آموزش دهید.

چشم انداز بیماران مبتلا به بالانیت چیست؟

اکثر مردان مبتلا به بالانیت با درمان بهبود می یابند. برای مردانی که ختنه نشده اند، بازگشت بالانیت پس از درمان معمول است. این خطر زمانی افزایش می ‌یابد که مردان بهداشت را رعایت نکنند، مانند تمیز کردن زیر پوست ختنه‌ گاه.